Recenzje książek

Monthly Archives: październik 2014

PODRÓŻ DO MIASTA ŚWIATEŁ. RÓŻA Z WOLSKICH – Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Małgorzacie Gutowskiej – Adamczyk wspomniałam w jednym z moich zeszłorocznych wpisów, kiedy w moje ręce wpadła książka „Mariola, moje krople”. I tak właściwie już od tej lektury wiedziałam, że będę się starała przeczytać inne książki tej autorki, ponieważ bardzo spodobał mi się jej styl pisania. Zapraszam do wcześniejszego wpisu.

Podróż do miasta świateł

Wydawnictwo Nasza Księgarnia rok 2012

stron 465

Podróż do miasta światełRóża z Wolskich to pierwsza część, dwutomowej powieści obyczajowo-historycznej, w której autorka przenosi czytelnika do dziewiętnastowiecznego Paryża do belle epoge, ale jednocześnie pozwala przebywać w teraźniejszości.

Nina, historyczka sztuki z Warszawy zostaje postawiona przez swoją matkę w dość kłopotliwej sytuacji, zorganizowania pogrzebu zmarłej ciotki, a siostry jej mamy. Ciocia mieszkała w Gutowie. Młoda kobieta nie ma jednak zamiaru nocować w domu ciotki i zatrzymuje się w hotelu, w którym na ścianie zauważa portret Tomasza Zajezierskiego, namalowany przez mieszkającą w ówczesnym czasie w Paryżu, malarkę Różę z Wolskich. Nie byłoby w tym nic dziwnego, ale od jakiegoś czasu z muzeów na całym świecie w tajemniczych okolicznościach znikają obrazy owej malarki. Właścicielka hotelu nie jest pewna czy jej obraz to oryginał, czy kopia, ale jest zaniepokojona i prosi Ninę o pomoc. I tak kobieta wkrótce wyrusza do Paryża, aby poszukać odpowiedzi na pytanie, czy ów portret jest faktycznie dziełem Róży. Obie bohaterki, czyli Różę i Ninę wiele łączy, zwłaszcza, jeśli chodzi o kontakty z matkami, chociaż dzieli ich tak wiele lat.

Zarówno Róża jak i Nina to silne osobowości bardzo wyraziście przedstawione przez autorkę.

Książka napisana jest dwutorowo. Rozdziały opisujące życie małej Róży, która wraz z matką wyjechała do Paryża w roku 1867 przeplatane są rozdziałami z życia współczesnego, dotyczącego Niny. Nie ma jednak różnicy w zgłębieniu się w tym, jaki okres czasowy w danym momencie jest na kartkach książki, czy jest to współczesna Warszawa czy francuska belle epogue, zarówno jedno jak i drugie bardzo wciąga swoją fabułą, a dodatkowo autorka każdy rozdział kończy specyficznym niedopowiedzeniem, co nie pozwala odłożyć książki na bok.

W rozdziałach opisujących losy Róży i jej matki, poznajemy Paryż zarówno od strony historycznej, jak i tej architektonicznej. Dla kogoś, kto był w tym mieście obrazy same się układają w wyobraźni łącząc się z fabułą.

Kto mnie zna, wie, że jestem zakochana w Paryżu, dlatego ta książka tak bardzo poruszyła moją wyobraźnię.

Muszę wspomnieć również o pięknej, zmysłowej okładce, która mnie osobiście bardzo poruszyła. Obraz starego Paryża, do którego miałam ochotę się przenieść chociaż na chwilę, przyciągnął mnie do tej powieści.

Ciekawa fabuła, w którą wplecione są różne wątki powoduje, że trudno jest się oderwać od stron tej lektury. Przynajmniej ja nie potrafiłam. Dlatego polecam tę książkę nie tylko osobom, które lubią powieści obyczajowe, ale przede wszystkim tym, którzy preferują literaturę różną, w której można znaleźć odrobinę historii, starych obyczajów zarówno w dawnej Polsce jak i Paryżu, wątki miłosne i artystyczny.



Festiwal Literatury Kobiecej Pióro i Pazur 2014

Miniony weekend spędziłam w Siedlcach na Festiwalu Literatury Kobiecej Pióro i Pazur. To był mój drugi festiwal, który dla innych odbył się już po raz trzeci.

DZIEŃ PIERWSZY

Dla nas, czyli osób piszących, Festiwal zaczął się już w piątek, spotkaniami w bibliotekach. Zostałyśmy podzielone na trzy grupy. Część pisarek trafiła do więzienia, ale bynajmniej nie za żadne małe, czy większe „błędy życiowe”, tylko udała się na spotkanie z więźniami. Część do jednej biblioteki, a mnie razem z kilkoma innymi pisarkami przydzielono do drugiej – Biblioteki nr 2.

Następnie udałyśmy się na spotkanie z Marią Ulatowską i Jackiem Skowrońskim, na spotkanie „Pisać w duecie – czy to się czyta?”, aby dowiedzieć się jak to jest, kiedy jedną książkę, pisze dwoje ludzi. Książka, o której słuchaliśmy to „Autorka”. Usłyszeliśmy fragmenty książki i dowiedzieliśmy się jak przebiegała współpraca przy pisaniu. Część moich koleżanek już przeczytało tę książkę, ja niestety jeszcze nie miałam możliwości.

FLK 2014

Jacek Skowroński i Maria Ulatowska

FLK 2014

Maria Ulatowska czyta fragment „Autorki”

Po tym spotkaniu jurorki, pisarki i czytelniczki wzięły udział w podsumowaniu festiwalu przed galą. Wypowiadały się głownie jurorki, które przedstawiły swój punk widzenia, co do przekazanych przez wydawnictwa książek na festiwal, a było ich naprawdę sporo. Nie wiem, jak udało się tym wszystkim osobom przeczytać tyle książek, ale super, że w ogóle im się to udało.

Następnie dla zintegrowania grupy odbył się literacki ping-pong, gdzie pisarki odpowiadały na pytania zadawane przez Jacka Skowrońskiego. Muszę przyznać, że poczucie humoru dopisało, i wszyscy świetnie się bawiliśmy. Niektóre pytania wymagały dłuższego zastanowienia się nad odpowiedzią, ale na to nie było czasu. Oczywiście zintegrowanie w pełni tego słowa znaczenia nastąpiło dopiero w restauracji hotelu „Janusz”, gdzie większość nas nocowała.

FLK 2014

Od lewej: Magdalena Zimniak, Ewa Formella (ja), Agnieszka Lingas-Łoniewska, Ewa Bauer

DZIEŃ DRUGI

Kolejny dzień festiwalu rozpoczęty został od „Szachrajskiego pokera”, czyli gry miejskiej, w której niestety nie uczestniczyłam, więc zbyt wiele o niej nie mogę napisać.

Dla mnie, jak i dla większości uczestniczek i uczestników, ten dzień (festiwalowy) rozpoczął się spotkaniem w kawiarni „Caffee for You” od dyskusji z autorami popularnych blogów literackich „Bloger to ma życie, czyli standardy blogosfery – czy są?”. Zaproszonymi do tej dyskusji gośćmi byli między innymi, autorzy takich blogów jak: „Notatki coolturalne”, „Zacofany w lekturze”, „Książkowo”, „Czytadełko”. Spotkanie to poprowadził redaktor naczelny portalu „Granice.pl” – Sławomir Krępa.

FLK 2014

FLK 2014

Po tym spotkaniu zmieniliśmy miejsce, aby posłuchać nietypowego wywiadu z pisarkami, które otrzymały nagrody Kobiet Wielkiego Kalibru, czyli Gają Grzegorzewską, Martą Guzowską i Joanną Jodełką. Rozmowę prowadziła nasza niezastąpiona Mariola Zaczyńska.

FLK 2014

Od lewej: Gaja Grzegorzewska, Mariola Zaczyńska, Joanna Jodełka, Marta Guzowska

I wreszcie nadeszła pora bicia rekordu we wspólnym czytaniu ulubionych książek. Każda osoba, która chciała brać udział w tym przedsięwzięciu, została zarejestrowana i otrzymała certyfikat. Liczba czytających i wiek osób, które zgłosiły się do bicia tego rekordu nie jest mi znana, ale czytali od przedszkolaka do emeryta.

FLK 2014

FLK 2014

FLK 2014

FLK 2014

Po tym nastąpiło podpisywanie plakatu przez pisarki, i każda z nas miała swoje „5 minut dla fotoreporterów”. Czułam się jak prawdziwa celebrytka, kiedy robiono mi fotki na „ściance”.

FLK 2014

 ja z Ewą Bauer

Kiedy już każda z nas się podpisała i pięknie pouśmiechała do fotografów, udaliśmy się ponownie do kawiarni „Caffe for You”, aby posłuchać, co ma do powiedzenia Jakub Winiarski autor bloga/strony „Literatura jest sexy” na temat: Magicznej formuły bestsellera, czyli o grzechach i grzeszkach piszących. Spotkanie bardzo pomocne, szczególnie dla młodych (czytaj początkujących) pisarek. Dowiedziałam się między innymi, co to jest literatura środka, i teraz się zastanawiam ile w moich książkach jej jest, a na ile moja pisanina to literatura jarmarczna (jak kiedyś określiła takie książki Magdalena Zimniak na swoim blogu). No i… zrozumiałam, że moje bohaterki to w większości rozmemłane kobietki, które zamiast „iść po bandzie” tylko snują się w tych moich powieściach. Postanowiłam sobie, że moja kolejna główna bohaterka musi być bardziej przebojowa. Ba, tylko czy mi się to uda?

FLK 2014

Anna Fryczkowska i Jakub Winiarski

Po południu w dość swoisty sposób trafiłam do studia radiowego RDC i uczestniczyłam (jako autorka bloga „Książki Idy”) w audycji poprowadzonej przez Teresę Drozdę, w której udział wzięła również autorka bloga „Notatki Coolturalne”(przedstawicielka blogerek i czytelniczek polonijnych), oraz pisarka Manula Kalicka reprezentująca Agencję Literacką „Manuskrypt”, a także Anna Derengowska z Wydawnictwa „Pruszyński i s-ka”. Audycji można posłuchać TUTAJ

FLK 2014

Studio Radia RDC

fot. Teresa Drozda

Po audycji miałam wybór, albo udać się na spotkanie z Małgorzatą Gutowską- Adamczyk w cukierni (bynajmniej nie Pod Amorem), albo na dyskusję z udziałem przedstawicieli mediów, wydawców, pisarzy i pisarek oraz krytyków literackich na temat „Polska literatura popularna i literatura środka”. Wybrałam to pierwsze, chociaż z relacji koleżanek wiem, że na tym drugim spotkaniu również było bardzo ciekawie. O tym jednak dokładniej .napisze innym razem

FLK 2014

Małgorzata Gutowska-Adamczyk (w środku)

I nastąpiło wreszcie to, na co wszyscy czekaliśmy – czyli GALA wręczenia nagród Pióra i Pazura. W tym roku poprowadzili ją Mariola Zaczyńska i Waldemar Obłoza, a w przerwie między jednym przyznaniem a drugim, mieliśmy okazję posłuchać pięknej piosenki wykonanej przez Karolinę KARO Sawicką, której tekst do tej piosenki napisała mama-pisarka.

FLK 2014

Mariola Zaczyńska i Waldemar Obłoza

fot. Teresa Drozda

FLK 2014

Karolina KARO Sawicka

Muszę dodać jeszcze, że zanim rozpoczęła się ta część GALI, chyba najważniejsza, mieliśmy okazję zobaczyć film, który rozbawił mnie do łez. Nie można go sobie odpuścić wspominając tegoroczny FLK w Siedlcach.

Nagrody tegorocznego FLK otrzymały:

Główna nagroda w kategorii Pióro: Grażyna Jeromin-Galuszka za książkę „Magnolia”.
Główna nagroda w kategorii Pazur: Danuta Noszczynska za książkę: „Wszystkie życia Heleny P.”
Nagroda Czytelniczek w kategorii Pióro: Magdalena Zimniak za książkę : „Jezioro cierni”.
Nagroda Czytelniczek w kategorii Pazur dla Olgii Rudnickiej za książkę „Drugi przekręt Natalii”.
Nagroda blogerek polonijnych dla Wiesławy Maciejak za „A życie się toczy…”
Nagroda magazynu „Piękno i pasje” dla Grażyny Jeromin-Galuszki za książkę: „Magnolia”.
Nagroda fundacji Age of Reading za książkę przedstawiająca problem wykluczenia dla Lucyny Olejniczak „Opiekunka”.

FLK 2014

Jurorki i Laureatki trzeciej edycji Festiwalu Literatury Kobiecej Pióro i Pazur

fot. M. Galiczek

 Po Gali oczywiście był bankiet, na którym miałam okazję poznać pisarki, których do tej pory nie znałam, a także inne blogerki.

Wróciłam do domu pełna pozytywnych wrażeń i chociaż bardzo zmęczona, to BARDZO zadowolona. Uśmiechnięte twarze takich osób jak Mariola Zaczyńska, Agnieszka Lingas-Łoniewska, Hanna Cygler, czy Olga Rudnicka, oraz ciekawe rozmowy z Jolantą Kwiatkowską czy innymi osobami, z pewnością pozostaną w mojej pamięci na długo. Tych momentów, które jak w kalejdoskopie przesuwają się, w mojej pamięci jest oczywiście dużo więcej, ale żeby je wszystkie wymienić musiałabym napisać mini książkę.

Zrobię wszystko, aby w przyszłym roku też pojechać, bo to jest impreza na wielka skalę, a główna organizatorka, czyli pisarka Mariola Zaczyńska jest po prostu osobą niezastąpioną. Myślę, że w Siedlcach nie jest ważne, czy napisałaś jedną książkę, czy dwadzieścia, bestseller, czy mało ciekawą powieść, wszystkie jesteśmy RÓWNE. Za to właśnie chciałam podziękować wszystkim uczestniczkom i uczestnikom tej imprezy, a szczególnie Mariolce Zaczyńskiej za stworzenie tak miłej i ciepłej atmosfery.

FLK 2014

Mariola Zaczyńska

bukiet kwiatów

DZIĘKUJĘ ZA WSPANIAŁY WEEKEND W SIEDLCACH

Napisz do mnie
październik 2014
P W Ś C P S N
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
Książki które przeczytałam
Recenzje moich książek
  • Leśniczówka
  • Pamiątka z Paryża
  • Jutra nie będzie
  • Lawenda
  • Płacz wilka
  • Carpe Diem
  • Listy do Duszki
  • Muzyka dla Ilse
  • Dziewczyny z Ogrodu Rozkoszy
  • Kołysanka dla Łani
  • Złoty konik dla Palmiry
  • Dziewczynka z ciasteczkami
  • Obiecuje Ci szczęście
  • Kamienica pełna marzeń
Znajdziesz mnie również na
lubimyczytać.pl granice.pl booklikes.com nakanapie.pl sztukater.pl instagram.com/formelita_ewfor/ facebook.com/KsiazkiIdy/