ORNAT Z KRWI – Krzysztof Beśka

(…) W sekundę byli przy więzieniu. Horn skulił się, oczekując ciosu. Zamiast lewego prostego poczuł, że narzucają mu na głowę worek śmierdzący stęchlizną i myszami. Normalnie poczułby obrzydzenie, teraz jednak nad wszystkim panował niepodzielnie strach. (…)

Krzysztof Beśka urodził się 1972 roku w Mrągowie. Jest prozaikiem, dziennikarzem, autorem tekstów piosenek i słuchowisk radiowych. Jako pisarz zadebiutował w roku 2004, powieścią Wrzawa, następnie powstała powieść Bumerang (2007), którą krytyka zaliczyła do nurtu polskiej prozy, która ukazuje w krzywym zwierciadle nową, wolnorynkową rzeczywistość. Za Fabrykę frajerów (2009), wspomnienia ze szkoły wojskowej, otrzymał dwie nagrody: Wawrzyn –Literacką Nagrodę Warmii i Mazur oraz Wawrzyn Czytelników. Wydał też kryminały i powieści sensacyjne: Wieczorny seans (2012), Trzeci brzeg Styksu (2012), Ornat z krwi (2013), Pozdrowienia z Londynu (2013), Autoportret z samowarem (2015) i Dolina popiołów (2015).

Ornat z krwi to kryminał.

PREMIERA KSIĄŻKI (drugie wydanie) 30 CZERWCA 2020

Dziwnym zbiegiem okoliczności Ewa Rimmel, kobieta z grupy archeologów pracujących przy wykopaliskach w jednym z kościołów, oraz spotkany przypadkowo dziennikarz Tomasz Horn, nagle znajdują się w centrum wyjątkowo niebezpiecznych wydarzeń. Jacyś ludzie wyraźnie czegoś szukają w kościołach, posuwając się do brutalnych morderstw. Ludzie ci, również bez skrupułów wkraczają na tereny prowadzonych przez archeologów wykopalisk. Ewa i Tomasz, postanawiają przeprowadzić prywatne śledztwo i odkryć tajemnicę, która przez wieki ciąży na kościołach Malborka, Kwidzyna, Gdańska i Fromborka, a która związana jest od stuleci z osobą św. Wojciecha a także braci Mikołaja i Andrzeja Koperników. Finał prowadzonego śledztwa okazuje się całkowitym zaskoczeniem.

Uwielbiam kryminały, dlatego po tę książkę sięgnęłam z ogromną nadzieją na dobrą tego typu lekturę, ale muszę przyznać, że początek nieco mnie rozczarował. Po kilku rozdziałach zorientowałam się, że prawdopodobnie już kiedyś tę książkę czytałam. Końcówka powieści dosłownie wcisnęła mnie w fotel i dopiero wówczas poczułam tę prawdziwą moc intrygi.

Może właśnie dlatego mam trochę mieszane uczucia, ponieważ chociaż pomysł na fabułę okazał się bardzo trafiony, to w przeskakiwaniu wątków z teraźniejszości do lat 997 czy 1513 zabrakło mi czegoś co bardziej przykułoby moją uwagę i muszę przyznać, że momentami lektura mnie męczyła.

Początkowo było nawet trochę tajemniczo, ale mnogość wątków, bohaterów i miejsc nieco tę tajemniczość rozmywało.

Trup ścieli się gęsto, zagadka goni zagadkę, ale tak do końca nie wiadomo o co chodzi.

Muszę jednak przyznać, że zarówno postać Ewy, pani archeolog, jak i postać Horna sprawiły, że mogę na te powieść spojrzeć przychylnym okiem, bo to oni właśnie wnieśli w nią nieco smaczku (bynajmniej nie romantycznego, żeby ktoś nie pomyślał).

Powieść została napisana szkatułkowo, wątek teraźniejszy łączyć się miał z wątkami z przeszłości, ale czy do końca tak było? Tego nie jestem pewna.

Z pewnością jednak stwierdzam, że zakończenie zaskoczy niejednego czytelnika.

Autor porusza w swojej powieści kilka wątków, jednym z nich są prace archeologiczne prowadzone w kościołach, innym sekta, a jeszcze innym tajemnica łącząca przeszłość kilku studentów seminarium duchownego.

(…) Drogą do odnowy duchowej ma być właśnie bezwzględne podporządkowanie się Pasterzowi. Członkowie sekty to ludzie w różnym wieku. Dużo jest, jak zawsze, poszukującej swojego miejsca na ziemi młodzieży, a także osób, które w ostatnim czasie straciły pracę, co na naszych terenach jest dość częste. (…)

Powieść skojarzyła mi się z twórczością Dana Browna i jego „Kodem Leonarda da Vinci”, więc jeżeli ktoś zachwycił się tą powieścią może sięgnąć po książkę Krzysztofa Beśki. Może nie będzie aż tak intrygująco jak w „kodzie”, ale z pewnością będzie równie ciekawie.

Rozdziały dziennikarskiego śledztwa jakie prowadzi Tomasz Horn wraz z archeolożką przeplatają się z historią św, Wojciecha, wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Wernera von Orselna, a także braci Mikołaja i Andrzeja Koperników i chyba jak dla mnie było tego za dużo, bo chociaż starałam się tę książkę czytać ze zrozumieniem, to momentami nie byłam pewna czy dobrze rozumiem to co autor chciał nam przekazać.

(…) – Konfraternia jest – odparł twardo kapłan. – Tak jak wam mówiłem, od początku wciągnęła nas sprawa pruskiej misji świętego Wojciecha i tego, co się wtedy naprawdę stało. Wierzyliśmy i nadal wierzymy, choć prawie wszyscy nie żyją, że kanonik warmiński Andrzej Kopernik spisał prawdziwą historię biskupa Pragi i ta księga istnieje. (…)

Mnie wystarczyłaby ta współczesna część książki, ale pewnie bez tej przeszłości nie byłaby tym samym.

Polecam tę powieść czytelnikom lubiącym kryminały z zagadkami historycznymi w tle i tak jak wspomniałam wcześniej polecam tę lekturę miłośnikom powieści Dana Browna.

Zapewne sięgnę jeszcze kiedyś po inne powieści tego autora, chociaż nie będzie to w najbliższym czasie.

Dziękuję Wydawnictwu OFICYNKA za możliwość przeczytania tej książki w ramach współpracy barterowej.