Recenzje książek

Daily Archives: 18 marca, 2015

POTEM – Guillaume Musso

Guillaume Musso jest pisarzem francuskim. Z zawodu jest nauczycielem, absolwentem ekonomii. Jako autor zadebiutował w roku 2001 powieścią „Skidamarink”. Drugą powieść pt. „Potem…” napisał po wypadku samochodowym, z którego cudem uszedł z życiem. Na podstawie tej powieści w 2008 roku został nakręcony film.

 Potem - Guillaume Musso

Wydawnictwo ALBATROS A. Kuryłowicz rok 2006

str 303

 Potem to współczesna powieść obyczajowa, której fabuła ociera się o zjawiska paranormalne.

Nathan jest adwokatem pracującym w jednej z bardzo prestiżowych firm w Nowym Jorku. Pochodzi z biednej rodziny; matka wychowywała go sama ponieważ ojciec nie czuł się w obowiązku brania na siebie odpowiedzialności jaką niesie ze sobą rodzina. Matka Nathana jest sprzątaczką zatrudnioną w domu znanego adwokata, któremu do szczęścia nie brakuje niczego. Chłopiec zaprzyjaźnia się z córką pracodawców matki, a przyjaźń ta z czasem zamienia się w głębsze uczucie, które kończy się małżeństwem. Nathan robi wszystko aby stanąć na piedestale lepszego życia, chce być lepszym adwokatem od teścia i w pewnym momencie jego kariera staje się ważniejsza od wszystkiego. Jego ambicje zawodowe zabijają w nim prostotę chłopca z przeszłości i… niszczą jego małżeństwo. Któregoś dnia do jego kancelarii przychodzi mężczyzna, podający się za Posłańca śmierci, udowadnia mu, że widzi nadchodzącą śmierć u ludzi, których ona wkrótce dotknie. Mimo początkowego sceptycyzmu, myśl o zbliżającej się śmierci coraz bardziej zaczyna prześladować Nathana, w końcu zaczyna przyzwyczajać się do niej i akceptować to, co jest nieuniknione. Ale… czy młody prawnik umrze w kwiecie wieku, czy jego życie potoczy się inaczej tego nie zdradzę.

Książka wciąga od samego początku  chociaż pierwsze jej rozdziały ukazują bohatera w dość negatywnym świetle, to z każdym kolejnym rozdziałem można poczuć do niego coraz więcej sympatii.

Ten młody pisarz ma dość specyficzny sposób przekazywania treści, aczkolwiek robi to w bardzo ciekawy sposób. Każdy kolejny rozdział poprzedzony jest cytatem albo z jakiegoś filmu, albo książki, bądź też słowami jakiejś znanej osobistości nie koniecznie ze świata literatury. Oczywiście każdy cytat w pewien sposób nawiązuje do tego, co będzie miało miejsce w wątku opisanym w danym rozdziale.

Powolne dozowanie wrażeń i tajemniczości powoduje, że książkę czyta się z zapartym tchem, chociaż… muszę przyznać, że tej lektury nie odebrałam tak emocjonalnie jak poprzedniej, którą miałam okazję przeczytać.

Jest jednak coś, co przykuwa uwagę czytelnika i powoduje, że z każdą kolejną stroną czuje się narastającą ciekawość „co dalej” a to oczywiście utrudnia chęć odłożenia książki i przerwania czytania na dłuższy czas.

Ciekawie przedstawione osobowości zarówno głównego bohatera jak i innych towarzyszących mu osób, zwłaszcza jego małej córeczki, są takim dopełnieniem fabuły. Nie każdy potrafi w tak zróżnicowany sposób ukazać swoich bohaterów, ale Musso się to udało.

Cieszę się, że koleżanka zasugerowała mi tego autora, bo chociaż nazwisko nie było mi obce, to jakoś nie mogłam się przemóc do sięgnięcia po jakąś jego książkę. Może to dlatego, że ja raczej preferuję polskich autorów. Teraz jednak wiem, że samo wspomnienie wydawnictwa Albatros zmobilizuje mnie zagłębienia się w lekturze. Nazwisko Andrzeja Kuryłowicza zawsze będzie mi się kojarzyło z dobrymi książkami, ponieważ jeszcze nie trafiłam na książkę wydaną przez wydawnictwo Albatros, która by mnie zawiodła.

Polecam zatem i tę lekturę, mam nadzieję, że uda mi się przeczytać inne książki tego autora. Jeżeli ktoś szczerze mógłby mi którąś polecić, to będę wdzięczna.

W tej książce znajdzie czytelnik prawie wszytko co jest potrzebne do stworzenia ciekawej i wciągającej lektury, czyli miłość, sensację i odrobinę tajemniczości.

SZUKAJ MNIE WŚRÓD SZALEŃCÓW – Krystian Głuszko

Krystian Głuszko

Krystian Głuszko urodził się w 1985 roku w Tomaszowe Lubelskim. Pracuje jako barman w rodzinnym pubie i twierdzi, że bardzo lubi swoją pracę. Od najmłodszych lat niestety choruje i częste hospitalizacje nie pozwoliły mu na kontynuowanie nauki. Przygodę z pisaniem rozpoczął w roku 2008 debiutując tomikiem wierszy, następnie w roku 2012 wydane zostało „Spektrum”, książka, w której autor opisuje swoje zmagania z chorobą oraz częste pobyty w szpitalach.

Szukaj mnie wśród szaleńców

Grupa M-D-M rok 2014

stron 242

Szukaj mnie wśród szaleńców to książka podzielona na trzy osobne części.

ZABURZONY ŚWIAT KRYSTIANA to autobiograficzna część, w której autor przedstawia walkę między umysłem a chorobą wywołaną pewną odmianą autyzmu – Zespołem Aspergera.

Cechą ludzi chorujących na ZA jest doskonała pamięć czasu wczesnodziecięcego. Niesamowitym jest to, że dorośli ludzie prawie ze szczegółami pamiętają pewne zachowania i sytuacje, które miały miejsce kiedy byli oni w wieku 3-4 lat. W tej części książki autor nie tyle dzieli się swoimi wspomnieniami, co odkrywa przed czytelnikiem świat psychozy i epilepsji towarzyszących w „chorobach duszy”. Między wspomnienia z dzieciństwa i sytuacje mające miejsce w teraźniejszości wplecione zostały wpisy z bloga (www.krystian-robert.blogspot.com) prowadzonego przez autora, oraz niektóre z komentarzy jakie pojawiły się pod danym wpisem. Autor w cudowny sposób przedstawia zachowania osób chorych i tym samym uświadamia czym tak naprawdę jest autyzm zarówno dla ludzi dotkniętych tą chorobą jak i dla osób towarzyszących im w życiu.

ZAMYŚLENIE to opowiadanie z pogranicza kryminału i thrillera.

Norbert jest dziennikarzem, dzięki swojemu przyjacielowi pracującemu w policji często bardzo szybko zjawia się na miejscach zbrodni, samobójstw, interwencji policyjnych itp. Tym razem trafia do mieszkania, w którym na podłodze znajdują się zwłoki młodego mężczyzny z podciętymi nadgarstkami. W tajemnicy przed przyjacielem, Norbert odnajduje dziennik pisany przez Błażeja – samobójcę i czytając go próbuje znaleźć powód podjęcia tej ostatecznej decyzji. Pamiętnik samobójcy wciąga go do tego stopnia, że dziennikarz zaniedbuje nie tylko siebie, ale również rodzinę, obsesyjnie walcząc z własnymi myślami. Zakończenie jest szokujące, przynajmniej tak ja je odebrałam. Norbert jest człowiekiem zmagającym się ze schizofrenią i co jest rzeczywistością a co fikcją wywołaną przez chorobę, o tym dowie się ten, kto zdecyduje się na przeczytanie tej książki.

SPLECIONE DŁONIE, to opowiadanie składające się z kilku części składowych. Na początku poznajemy cztery osoby, których losy w jakiś sposób splatają się ze sobą.

Dzięki krótkim epizodom dotyczącym kolejnych ludzi, czytelnik ma okazję zetknąć się z różnymi osobowościami i różnymi problemami natury zarówno psychicznej jak i fizycznej. Spotykamy Tomka – chłopca przebywającego w szpitalu z powodu białaczki i czekającego na przeszczep szpiku, Martę – studentkę medycyny odbywającą staż w szpitalu, Jacka – mężczyznę z problemem alkoholowym, oraz Marcina również studenta medycyny, mającego natomiast problem ze swoimi współlokatorami. Niby cztery różne osoby, ale coś ich w pewnym momencie połączy. Może nie bezpośrednio, ale… no cóż, nie będę zdradzała.

Uff… jeszcze chyba nigdy nie miałam tak obszernego opisu fabuły, ale inaczej się nie dało.

Książka bardzo mocna wątkowo, tu mam na myśli problemy opisane w każdej z części tej lektury. Problemy, o których często się milczy i traktuje jak tematy tabu. Cieszę się, że miałam okazję przeczytać książkę tego młodego autora i zdaję sobie sprawę z tego, że nie jest to lektura dla każdego, aczkolwiek uważam, że każdy powinien ją przeczytać.

Dlaczego?

Dlatego, że nigdy nie wiadomo, czy w swoim życiu nie spotkamy kogoś, kto będzie dotknięty jakąkolwiek chorobą psychiczną, a niestety jest ich w terminologii medycznej sporo. Ludzie zazwyczaj boją się osób „innych”, nie zastanawiając się nad tym jak można z nimi nawiązać kontakt lub jak powinni się zachować w ich towarzystwie. Nie zdają sobie sprawy z tego jaki koszmar, a czasami nawet wręcz horror kryje się za zasłoną ich choroby. Nie zdają sobie sprawy z tego, że ci ludzie często aby przynajmniej próbować żyć jak normalni, czyli zdrowi ludzie, muszą poświęcić więcej niż robi to przeciętny zdrowy człowiek. Jak trudna jest walka między tym aby żyć, a tym aby umrzeć i jak trudno często jest uciec od myśli samobójczych, które są spowodowane depresją. Dobrze, że coraz częściej ludzie dotknięci różnymi trudnymi chorobami mają odwagę o tym pisać, bo dzięki temu poznajemy ich zaburzony chorobą świat.

Ta książka jest chwilami bardzo brutalna a chwilami przepełniona szczerym bólem.

W pierwszej części, ciekawie przeplatane wątki z życia z wpisami z bloga, są wyjątkowo obrazowym przedstawieniem tego, co dzieje się w umyśle chorego człowieka. Wzruszająco autor ukazał siłę miłości jaką on sam miał szczęście otrzymać od losu i to jest chyba najważniejsze w pokonywaniu kolejnych etapów choroby, bo nic tak nie podtrzyma człowieka na duchu jak wiara w to, że jest się komuś potrzebnym, że jest się dla kogoś ważnym mimo trudności jakie napotyka się każdego dnia.

Czytałam tę książkę z wielkim zainteresowaniem, momentami wręcz nie mogąc oderwać się od jej stron. Jej wątki tak mnie poruszyły, że nie zwracałam uwagi ani na styl, ani na słownictwo, dlatego nie mam zamiaru niczego na ten temat pisać.

Polecam tę lekturę chociaż zdaję sobie sprawę z tego, że nie należy ona do lekkiej. I tak jak napisałam wcześniej, myślę, że każdy powinien ją przeczytać.

COMEBACK

Długo mnie tutaj nie było, ale mam nadzieję nadrobić szybko te zaległości.

Najpierw byłam w sanatorium, w przepięknej Krynicy Zdroju, gdzie miałam okazję zasmakować trzech tygodni prawdziwej, cudownej zimy. Niestety nie miałam zbyt wiele czasu i możliwości na czytanie i pisanie, ponieważ moje dość rozrywkowo-gadatliwe współlokatorki skutecznie mi to uniemożliwiały, ale przynajmniej wiedziałam, że jestem wśród ludzi. Korzystałam z pogody i zabiegów, które muszę przyznać uczciwie, wyjątkowo mi pasowały i może nie tyle ze strony fizycznej co psychicznej odbudowały mój spokój wewnętrzny.

Jaworzyna Krynicka

Jaworzyna Krynicka, pogoda bajkowa, w sam raz na odpoczynek.

Oczywiście czytałam (trochę), ale jak na moje możliwości nie było tego tak wiele. Przeczytałam jednak cztery książki i w najbliższym czasie postaram się umieścić moje opinie o nich.

Trochę również pisałam moją najnowszą książkę pt. „Carpe diem”, ale nie napisałam tyle ile wcześniej planowałam.

Jedna z moich współlokatorek zachęciła mnie do przeczytania książek Guilliaume Musso, musiałam zapisać się do biblioteki, żeby móc dotrzeć do jego książek i… muszę przyznać, że nie zawiodłam się.

Po powrocie z sanatorium postanowiłam sobie zaadoptować psiaka z Fudacji Pies Szuka Domu. Cudowny, młody szaleniec w wieku między 8 miesięcy a rokiem, bardzo szybko zdecydował, że nieobecność jego pani przez prawie 10 godzin dziennie mu nie odpowiada, więc „postarał się” to zmienić (na swój sposób) i kiedy wracałam któregoś dnia wieczorem do domu tak bardzo się ucieszył na mój widok, że nie zdążył przyhamować biegnąc do mnie i… jego wielka, twarda głowa wylądowała na mojej nodze, co skończyło się dla mnie dość boleśnie. Noga jest już po operacji a ja mam przed sobą około dwa miesiące siedzenia w domu.

Axel

Mój Axel, młodzieniec-szaleniec 🙂

No i to by było na tyle. Wracam do mojego życia blogowego i mam nadzieję, że ciągle dokuczający mi jeszcze ból tej nieszczęśliwej nogi nie zakłóci mi chęci do czytania książek i kontynuowania pisania mojej najnowszej.

Napisz do mnie
marzec 2015
P W Ś C P S N
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  
Książki które przeczytałam
Recenzje moich książek
  • Leśniczówka
  • Pamiątka z Paryża
  • Jutra nie będzie
  • Lawenda
  • Płacz wilka
  • Carpe Diem
  • Listy do Duszki
  • Muzyka dla Ilse
  • Dziewczyny z Ogrodu Rozkoszy
  • Kołysanka dla Łani
  • Złoty konik dla Palmiry
  • Dziewczynka z ciasteczkami
  • Obiecuje Ci szczęście
  • Kamienica pełna marzeń
Znajdziesz mnie również na
lubimyczytać.pl granice.pl booklikes.com nakanapie.pl sztukater.pl instagram.com/formelita_ewfor/ facebook.com/KsiazkiIdy/