Rok 2013 – Literatura obca
MIŁOŚĆ BANDYTY – Massimo Carlotto
Massimo Carlotto – włoski pisarz urodzony w Padwie w 1956 roku, swoją popularność zdobył dzięki niefortunnemu oskarżeniu i osadzeniu w więzieniu za zbrodnię, której nie popełnił.
W styczniu 1976 roku, w Padwie, kiedy dziewiętnastoletni chłopak chciał zostawić rower pod domem siostry, usłyszał wołanie o pomoc. Pobiegł do mieszkania wołającej dziewczyny i zastał ją w agonii. Leżała w szafie, naga, cała we krwi. Początkowo próbował ją ratować, ale 59 ran kłutych zrobiło swoje. Chłopak zamiast wezwać policję ucieka. Niestety zostaje złapany i oskarżony o zamordowanie dziewczyny. Został skazany na 18 lat więzienia. Próbował uciec przed niesprawiedliwym wyrokiem najpierw do Francji, a następnie do Meksyku, ale po trzech latach został przez policję meksykańską złapany i przekazany do Włoch. W tym samym roku założył jednak Międzynarodowy Komitet na rzecz Sprawiedliwości Massimo Carlotto, który organizuje kampanię informacyjną i petycję w sprawie rewizji procesu.
Dopiero w 1993 roku Prezydent Republiki Oscar Luigi Scalfaro ułaskawia go, kładąc w ten sposób kres całej sprawie.
Dzięki głośnemu procesowi oraz licznym protestom pisarz stał się sławny nie tylko na terenie Włoch, u nas jednak trochę mniej się o nim mówi, czy pisze.
Jako pisarz, zadebiutował w 1995 roku powieścią „Ścigany”, inspirowaną jego doświadczeniami, jako uciekiniera. Powieść ta w 2003 roku została sfilmowana.
Za swoje książki otrzymał wiele nagród i wyróżnień, pisze powieści kryminalne, opowiadania, eseje, powieści graficzne, a także opowiadania dla dzieci.
Videograff II Sp. z o.o. rok 2009
stron 188
Miłość bandyty, to opowieść kryminalna. Nie potrafię nazwać tej książki typowym kryminałem, ponieważ treść łączy kilka wątków, kryminalnych i nie tylko, i tak jak dla mnie książka nie ma konkretnego zakończenia. Jest to jedna z wielu książek Massimo Carlotto z cyklu o detektywie Marco Burattim.
W Instytucie Medycyny Sądowej w Padwie dokonano zuchwałej kradzieży około 50 kg substancji odurzających, co wzbudziło ogromne poruszenie zarówno wśród policji jak i organizacji mafijnych. Słynnego ze swojej konsekwencji działania Marco Buratti’ego zaangażowano w odnalezienie sprawców tego czynu. Detektyw podejmuje wyzwanie włączając do tego swojego partnera przemytnika oraz byłego gangstera Beniamino Rossimi.
Dwa lata później zostaje porwana narzeczona Beniamino i sprawa wydaje się być w jakiś sposób powiązana z kradzieżą z IMS. Obaj panowie do spółki z jeszcze jednym – Maksem, zaczynają śledztwo, które im dalej brną tym odkrywa kolejne nadużycia zarówno włoskiej, jak i kosowskiej mafii.
Jak na mafijny kryminał, to moim zdaniem treść jest dość spokojna. Mimo kilku dość drastycznych incydentów, panowie prowadzący śledztwo zachowują się mało brutalnie. Książka napisana jest typowym włoskim charakterem i czytając ją ma się przed oczami „Ojca chrzestnego”. Bardzo dobra lektura na weekendowy odpoczynek, nie wciąga bezgranicznie, ale prowokuje do odkrywania kolejnych etapów. Jest napisana w formie opowieści, to znaczy tak jakby Marco Buratti opowiadał komuś to co przydarzyło się jemu i jego dwom kompanom. Po przeczytaniu ostatniej strony miałam jednak pewien niedosyt. Brak mi konkretnego zakończenia, które oczywiście można sobie dopowiedzieć, ale takie wielkie afery kryminalne jak ta, w którą wpakowali się trzej przyjaciele powinna mieć odpowiedni finał.
Polecam książkę wszystkim miłośnikom kryminałów, bez względu na płeć i wiek. Te niewiele, bo około 188 stron potrafi nie tyle wciągnąć w treść, co poznać zdemaskowaną włoską rzeczywistość.
KAMIENNY ANIOŁ – Katherini Scholes
Australijska pisarka Katherine Anne Scholes urodziła się w 1959 roku w regionie Tanzanii. Jej rodzice byli angielskimi misjonarzami. Na misjach Katherine spędziła większość swojego dzieciństwa zanim wyjechała najpierw do Anglii, a potem do Tasmanii. Jest autorką międzynarodowych bestsellerów, a w Polsce zostały wydane takie jej książki, jak „Królowa deszczu”, „Bożyszcze tłumów” i „Kamienny Anioł”. Pisze również książki dla dzieci. Wszystkie jej publikacje zostały przetłumaczone na wiele języków. Katherine również pracuje w przemyśle filmowym. Obecnie mieszka w Tasmanii z mężem Rogerem Scholes, który jest reżyserem i ich dwoma synami.
Wydawnictwo Świat Książki rok 2007
stron 365
Kamienny anioł to powieść, w której zawartych jest wiele uczuć. Książka napisana jest w bardzo spokojnym, melancholijnym i stonowanym stylu. Czyta się ją powoli, aczkolwiek bardzo pobudza zmysły wyobraźni. Podczas czytania miałam wrażenie, że słyszę szum morskich fal, czuję zapach wodorostów, czy zapach pieczonego ciasta.
Stella Boyd, młoda kobieta, która w wieku szesnastu lat opuściła swoich rodziców i miejscowość w której się wychowała, powraca po piętnastu latach, wezwana przez matkę po otrzymaniu wiadomości o zaginięciu ojca. Wyjeżdżając z tej małej rybackiej wioski, nie myślała o powrocie. Zbyt wiele bolesnych wspomnień pozostawiła w tamtym miejscu. Mając zaledwie szesnaście lat doświadczyła czegoś bardzo złego i bolesnego, głównie ze strony rodziców, a właściwie ojca, który mimo całej miłości jaką darzył córkę był również wyjątkowo zasadniczą i stanowczą osobą. Stella nie chciała wracać do przeszłości, ale troska o rodziców, zwłaszcza o ojca-rybaka, który wypłynął w morze i ślad po nim zaginął ściągnęła ją do rodzinnego domu.
Jej powrót otworzył dawno zabliźnione rany, ale i przyczynił się do naprawienia relacji z matką, a także wyjaśnienia starej sprawy i naprawieniu czegoś, co kiedyś wydało się jej straconym uczuciem.
Czytałam książkę z pewną nostalgią, wiele momentów powodowało, że nie potrafiłam zapanować nad wzruszeniem, jednocześnie zastanawiając się co będzie dalej. Niestety bardzo raziła mnie chwilami pisownia i nie wiem, czy było to celowe, czy tak zostało przetłumaczone przez tłumaczkę Ewę Szyler. Zbyt częste używanie imion bohaterów, było jak dla mnie trochę denerwujące, bo jeżeli kilka stron opisuje co w danych chwilach robi jedna osoba, to po cóż prawie w każdym zdaniu używanie jej imienia. Zbyt mało moim zdaniem synonimów. Ale to tylko taki mały minusik.
Myślę, że mogę z czystym sumieniem polecić książkę osobom, które mają ochotę na jakiś czas zwolnić, zatrzymać się, odpocząć przy leniwej powieści, która nie wymaga poświęcenia dla niej całego wolnego czasu. Przeniesienie się na pewien okres do małej rybackiej wioski, gdzie mieszkańcy znają się lepiej niż gdzie indziej, a morze przyciąga zarówno w piękną, słoneczną pogodę, jak i w sztormową noc, to dla kogoś, kto lubi takie spokojne powieści prawdziwa czytelnicza uczta.
STRACONY CHŁOPIEC, CZYLI TAJEMNICE SEKTY MORMONÓW – Brent W. Jeffs i Maia Szalavitz
Maia Szalavitz jest dziennikarką, mającą obsesję na temat nałogu, miłości opartej na dowodach życia, empatii i prawie wszystkiego związanego z mózgiem i zachowaniem. Jest współautorką wielu publikacji, a razem z Brentem W. Jeffs’em napisała książkę „Stracony chłopiec, czyli tajemnice sekty mormonów”.
Książka jest dość specyficznym pamiętnikiem opowiedzianym przez Brenta W. Jeffs’a, który był jednym z członków Fundamentalistycznego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich – poligamicznego odłamu Kościoła mormońskiego (FLDS) w Stanach Zjednoczonych.
Książka jest w pewnym sensie spisanym pamiętnikiem, napisana w formie monologu. Ukazuje czytelnikowi życie rodzin poligamicznych w zamkniętych kręgach Mormonów. Młody mężczyzna, który postanowił opuścić wspólnotę, po latach zdał sobie sprawę z tego, że środowisko, w którym dorastał nie było typowym dla Mormonów, tylko sektą stworzoną przez jednego z jego wujów – proroka, Warrena Jeffsa. Autor książki – Brent Jeffs, wychował się w jednej z wpływowych rodzin w Kościele i postanowił przybliżyć innym życie w tej zamkniętej wspólnocie. Opisuje zarówno ciekawe, jak i bardzo trudne życie rodzinne, w którym jego ojciec poślubił trzy kobiety. Tak więc, życie z jednym ojcem, trzema matkami (jedna z nich była jego biologiczną), i kilkunastoma braćmi i siostrami, w domu odgrodzonym od reszty społeczeństwa wysokim murem, nie było zbyt kolorowe.
Po latach, dręczony koszmarami sennymi dzięki pomocy swojej żony Brent odzyskuje w pamięci to, co przez wszystkie lata próbował wymazać ze swojej świadomości. Molestowany we wczesnym dzieciństwie przez wuja dołączył później do grona straconych chłopców, czyli tych, których wykluczono z Kościoła pod byle pretekstem i w najmniejszym stopniu nieprzygotowanych na samodzielne życie poza wspólnotą. Miał więcej szczęścia niż jego dwaj starsi bracia, którzy nie potrafili odnaleźć się w innym świecie i poradzić sobie z dorosłością. Obaj uzależnili się od narkotyków i zmarli. Brent dzięki pomocy żony oraz rodziny, pokonał traumę z dzieciństwa i przeciwstawił się złu w Kościele, z którego wyszedł. Doprowadził do ukarania winnych. Jego historia momentami bardzo przerażająca a momentami piękna, jest bardzo budująca. Pokazuje, że człowiek może przezwyciężyć demony przeszłości, jeśli będzie otwarty na miłość.
Książka napisana jest bardzo ciepłym, i prostym językiem. Czytając, miałam chwilami łzy w oczach, chociaż nie zabrakło w niej również epizodów humorystycznych, aczkolwiek życie w tym zamkniętym dla innych kręgu wciąż wydaje mi się trudnym do zrozumienia.
Polecam książkę każdemu, bo bez względu na wiek warto poznać życie i obyczaje innych kultur.
SZEŚCIORO PODEJRZANYCH – Vikas Swarup
Vikas Swarup hinduski pisarz i dyplomata, znany w Polsce, jako autor bestselerowej powieści „Slumdog. Milioner z ulicy” obecnie pracujący w RPA, po raz kolejny wprowadza czytelnika w ciekawy i tak odmienny od naszego świat Indii.
Pruszyński i s-ka 2009 rok
stron 486
Sześcioro podejrzanych to jego druga powieść, która tak samo jak pierwsza trafiła na listy bestselerów.
Za niezbyt ciekawą okładką, kryje się wyjątkowa treść, napisana w podobnym stylu jak pierwsza książka tego autora i wciągająca prawie od pierwszych stron.
Na przyjęciu zorganizowanym z okazji wydania przez sąd wyroku uniewinniającego od popełnionego morderstwa przez bogatego biznesmena i gangstera zarazem Vickiego Rai, dochodzi do egzekucji samego gospodarza, który w tajemniczych okolicznościach zostaje zastrzelony w obecności kilkudziesięciu świadków. Wśród podejrzanych znajduje się sześć osób, przy których policja znalazła broń. Autor w roli narratora, czyli dziennikarza śledczego przedstawia czytelnikowi każdego z podejrzanych, wśród których jest urzędnik państwowy, znana aktorka, Autochton – mieszkaniec małej indyjskiej wioski, pospolity złodziejaszek, przypadkowy Amerykanin, oraz znany polityk – ojciec zamordowanego. Każda z przedstawionych osób miała motyw i mogła zabić gangstera. Autor tak ukazuje sześcioro podejrzanych, że czytelnik wierzy w winę wszystkich, ale zabójca był tylko jeden.
Oczywiście jak to zwykle bywa w kryminałach, zakończenie jest tak zaskakujące, że trudno uwierzyć w prawdę.
„Sześcioro podejrzanych” to typowy kryminał, w którym jednak nie brakuje wątków miłosnych, zapierających dech w piersi przygód przedstawionych bohaterów, oraz malowniczych obrazów Indii zarówno tej bogatej, jak i typowych dla tego kraju slumsów. Na 486 stronach książki, zawarte jest wszystko – zbrodnia, wielkie uczucia, małe i duże przestępstwa, korupcja polityków, władza bogactwa i upokorzenia biedy.
Książka napisana w bardzo prostym i ciekawym języku, chociaż mnie osobiście bardzo przeszkadzały liczne przypisy – tłumaczenia słów. W niektórych momentach gubiłam się w treści, bo zamiast skupić się na wątku tego utworu literackiego, przeskakiwałam do zbyt wielu moim zdaniem odniesień słownych. Jednakże czyta się w miarę płynnie i momentami nie można oderwać się od fabuły.
Polecam książkę zarówno miłośnikom kryminałów, jak i wszystkim, których pasjonuje przygoda oraz poznawanie świata i życia ludzi w tym egzotycznym kraju, gdzie ulicami między samochodami spacerują sobie spokojnie krowy lub słonie.
FESTIWAL RADOŚCI – Mary i Carol Higgins Clark
Mary Higgins Clark urodzona w Nowym Jorku, 24 grudnia 1927 roku jest amerykańską pisarką, mieszkającą w New Jersey w Saddle River. Znana w Polsce, jako jedna z autorek licznych bestsellerów, z których wiele zostało zekranizowanych, chociaż większość adaptacji stanowiły filmy telewizyjne. Studiowała filozofię na Fordham University, a uczelnię tę ukończyła z najwyższym wyróżnieniem. Jest matką pisarki Carol Higgins Clark i wspólnie z córką napisała kilka książek. (Przybierz dom swój ostrokrzewem – 2002 rok, Świąteczny rejs – 2007 rok, Festiwal Radości – 2009 rok).
Urodzona w 1956 roku w Nowym Jorku Carol Higgins Clark – jest amerykańską pisarka specjalizującą się w powieściach kryminalnych. Po ukończeniu Mount Holyoke College , rozpoczęła studia aktorskie w Beverly Hils Playhouse. Jest autorką serii powieści kryminalnych z Regan Reilly w roli głównej. Wystąpiła również w kilku filmach.
Pruszyński i s-ka rok 2009
ISBN 978-83-7648-286-6
stron 183
Festiwal Radości, to właśnie jedna z książek wspólnie napisanych przez obie panie Clark.
Ciepły, spokojny kryminał, którego akcja umiejscowiona jest w małym amerykańskim miasteczku, w przeddzień organizowanego tam lokalnego święta.
Kilkoro przyjaciół, pracujących w jednym ze sklepów, dzięki sknerowatej małżonce kierownika sklepu zostaje pozbawionych corocznej premii świątecznej. Zawiedzeni postanawiają „utopić” swoje frustracje w pobliskim barze. Drinki wspaniale koją ich złość, a kiedy redaktor telewizyjny ogłasza, że padła główna wygrana w loterii a grupa przyjaciół rozpoznaje na ekranie skreślone przez siebie numery, frustracja zamienia się w euforię. W grupie brakuje jednak jednego z członków grupy – Duncana, który tym razem za namową oszustów – doradców finansowych wyłamał się z cotygodniowej składki na kupon loteryjny.
Przyjaciele postanawiają jednak podzielić się wygraną z kolegą, ponieważ to dzięki zasugerowanej przez niego liczbie dodatkowej padła główna wygrana. Niestety w tym miejscu zaczynają się problemy. Najpierw ów kolega znika w niewyjaśnionych okolicznościach, następnie kiedy już szczęśliwym trafem odnajduje się, zostaje zaskoczony informacją, że jego narzeczona postanawiając zrobić mu niespodziankę, przyjechała do niego tyle, że… okazało się, iż również zaginęła.
W poszukiwania zarówno pracownika sklepu, jak i jego narzeczonej włączają się przybyli na Festiwal Radości goście – prywatny detektyw Regan Reilly, oraz pisarka kryminałów Elwira Meehan – przyjaciele burmistrza miasteczka.
Książka nie należy do kryminałów, które podnoszą czytelnikowi poziom adrenaliny do granic możliwości, jednak czyta się ją jednym tchem. Jest to literatura, którą ja nazywam „lekturą jednego popołudnia”. Proste słownictwo wplecione w ciekawą treść, pięknie podkreślającą zimową atmosferę małego miasteczka i panujące w nim stosunki sąsiedzkie. Powodują, że człowiek na chwilę przenosi się do innego świata – realnego, a zarazem bajkowego. Fantazja pisarek spójnie zgrana z prawdopodobieństwem sytuacji wspaniale relaksuje. Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Sympatyczni bohaterowie stają się na chwilę kimś bliskim, przyjaciółmi o których każdy myśli, przyjaciółmi, jakich chciałoby się mieć.
Polecam książkę, każdemu kto lubi literaturę kryminalną, ale nie tylko. Można bowiem na tych kilkudziesięciu stronach znaleźć nie tylko wątek kryminalny, ale uczucie miłości, piękną niezobowiązującą przyjaźń, oraz fantastyczną przygodę.
