Podróż do Bośni i Hercegowiny…

Podróżnicze czwartki, tylko w herbaciarnio-kawiarni Południk 18.

Mieszkam w Gdańsku już tyle lat, a dopiero odkryłam to cudowne miejsce i to dzięki autorce książki „Chwila na miłość” – Joannie Stovrag. Pani Joanna udostępniła na Fb wydarzenie i zaprosiła swoich czytelników na spotkanie w Gdańsku, właśnie w kawiarni Południk 18. Książkę „Chwila na miłość” przeczytałam już dość dawno, i nie ukrywam, że bardzo mnie poruszyła historia młodej Polki zakochanej w młodym Bośniaku z Sarajewa. Ba… nawet nabrałam ochoty odwiedzenia tych wszystkich cudownie opisanych miejsc, zwłaszcza Sarajewa czy Mostaru, chociaż spora część opisów dotyczyła okresu wojennego. Zatem okazja niesamowita; poznać osobiście autorkę książki i na chwilę przenieść się do Bośni i Hercegowiny za pośrednictwem dwójki cudownych młodych ludzi, którzy pokochali Bałkany.

Dobrze, że przyszłam na spotkanie odrobinę wcześniej, bo przynajmniej zagwarantowałam sobie w miarę dogodne miejsce i w spokoju wypiłam pyszną kawę z imbirem i skonsumowałam jeszcze pyszniejszą paschę. Przed godz. 18 nie było już miejsc ani siedzących ani stojących, co zauważyłam po kilku próbujących dostać się do środka osobach, które z niezadowoleniem wycofywały się na chodnik przed kawiarnią.

Spotkanie rozpoczęło się od zaprezentowania przez samą autorkę, autobiograficznej książki Chwila na miłość. Przyznam szczerze, że to niesamowite uczucie słuchać kogoś, kto przeżył coś bardzo ważnego i co potem odważył się opisać. Pani Joanna opowiadała o Sarajewie z takim uczuciem, że trudno nie zapragnąć odwiedzenia tego miejsca.

Po zachęceniu potencjalnych czytelników do zakupu lub/i tylko przeczytaniu książki, odbyła się prelekcja, połączona z cudownymi slajdami, którą poprowadziła Anna Mikołajczyk, współtwórczyni strony Nasze Bałkany.pl. Pasja, z jaką opowiadała o odwiedzanych przez nią i jej męża Mateusza miejsc, znów pobudziła moją wyobraźnię i chęć zobaczenia tego na własne oczy. I tak oczami wyobraźni wróciłam do książek, w których ostatnio te Bałkany się przewinęły: Chwila na miłość – Joanny Stovrag czy Nie czas na miłość i Nie czas na zapomnienie – Agnieszki Walczak Chojeckiej. Różnica między tymi książkami jest taka, że jedna z nich to fakty, emocje, uczucia przeżyte przez samą autorkę, a dwie pozostałe to wyobraźnia autorki. Zachęcona jednak zostałam odwiedzeniem tych niesamowitych miejsc.

Niestety z powodu jak dla mnie dość późnej pory powrotu do domu (mieszkam w okolicy, w której raczej po zmierzchu się nie należy kręcić) musiałam opuścić to cudowne spotkanie wcześniej. Przykro mi było chociażby dlatego, że pod koniec wieczoru goście, którzy przybyli na to spotkanie autorsko-podróżnicze wzięli udział w loterii. Do wygrania były przywiezione z Sarajewa przez Joannę Stovrag: bosanska kafa „Zlatna džezva”, magnesy z wizerunkiem studni Sebilj w Sarajewie i Starego Mostu w Mostarze, zakładka do książki w postaci orientalnego dywanika, zapałki w ozdobnym pudełku oraz grafiki Vedada Drljevicia. Och jakby ten obrazek z Sarajewa – Jerozolimy Europy, pasował do mojego pokoju (hi hi) a te magnesy jak pięknie prezentowały się na mojej lodówce.

Ale to co zobaczyłam, i to co usłyszałam na długo pozostanie w mojej pamięci, chociażby z powodu tego, że chyba „zaraziłam się” tymi Bałkanami. A że przy okazji poznałam autorkę książki, którą polecam każdej mojej znajomej to już maksimum satysfakcji.

Joanna Stovrag (w środku) oraz Anna i Mateusz Mikołajczyk

Moje wcześniejsze wyjście pozbawiło mnie również wspólnego zdjęcia, ale mam nadzieję, że uda mi się to jeszcze kiedyś nadrobić.

Cieszę się, że mogłam tym razem uczestniczyć w tak niesamowitym spotkaniu autorskim, bo przecież nie tylko autorkę książki miałam okazję spotkać ale również autorów-pasjonatów Bałkanów, dla których sama podróż w tamte rejony jest nie tylko zwykłym urlopem. A tłumy osób, które były obecne w Południku 18 świadczą tylko o tym, jak wielu ludzi lubi czytać i słuchać o ciekawych miejscach i ciekawych historiach.

Bardzo dziękuję Joannie Stovrag za pozwolenie wykorzystania zdjęć, mój aparat w telefonie jak zwykle zastrajkował i wszystkie zdjęcia wyszły jakby robione w kopalni. Mam nadzieję, że autorzy zdjęć Ania i Mateusz Mikołajczyk – autorzy strony Nasze Bałkany nie będą mieli mi za złe, że im kilka „podkradłam”.