Recenzje książek

Monthly Archives: listopad 2015

TOREBKI I MORDERSTWO – Dorothy Howell

Dorothy Howell mieszka w Południowej Kalifornii. Jest autorką 39 powieści. Obecnie pisze dla dwóch głównych nowojorskich wydawnictw w dwóch gatunkach, pod dwoma nazwami. Jej książki zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, a sprzedaż zbliża się 5 milionów egzemplarzy na całym świecie. Pod pseudonimem Judith Stacy napisała również 25 historycznych romansów. Jest członkiem Sióstr przestępczości Mystery Writers of America oraz Romance Writers of America.

  Torebki i morderstwo

Wydawnictwo BELLONA rok 2014

stron 382

Torebki i morderstwo to komedia kryminalna.

Haley Randolph jest wyjątkową snobką, której namiętność do markowych ubrań i torebek czasami bywa zgubna, a w szczególności dla jej zasobów finansowych. Pewnego dnia kobieta poznaje w klubie przystojnego mężczyznę, który proponuje jej wyjątkowo dobrze płatną prace w dość znanej firmie prawniczej. Dodatkowo dziewczyna załatwia sobie pracę w jednym z dużych domów towarowych, aby jak najszybciej uporać się z deficytami na kartach kredytowych. Niestety po kilku dniach pracy w firmie prawniczej z dnia na dzień zostaje zawieszona w obowiązkach, a następnie zwolniona i oskarżona o defraudację dużej kwoty pieniędzy. Jakby tego było mało, na swojej nocnej zmianie w domu towarowym znajduje w magazynie trupa. Wszystko zaczyna się komplikować, a Halley prowadząc swoje małe prywatne śledztwa w obu sprawach stara się wyjść obronną ręką. Tym bardziej, że zaczyna się koło niej kręcić przystojny właściciel sieci sklepów w DT…

Muszę przyznać, że książkę czytało mi się wyjątkowo szybko. Żywe, dowcipne i niezwykle dynamiczne zwroty akacji były momentami bardzo zaskakujące.

Główna bohaterka trochę mnie irytowała, bo chwilami zachowywała się dość ekscentrycznie, jak typowa „blondynka” z dowcipów, nie dość, że była żałosną kłamczuchą, to w pewnych sytuacjach bardzo przypominała mi Bridget Jones zajadającą stres czekoladkami, ale jej tok rozumowania momentami bardzo zaskakiwał.

Książka napisana jest w pierwszej osobie, tak jakby Haley opowiadała swoje przygody życiowe najbliższej koleżance. Autorka nie przesadziła z dialogami, ale za to przemyśleń było aż nadto. Trzeba przyznać, że te wszystkie przemyślenia są przedstawione bardzo humorystycznie i nawet poważna sprawa, jaką jest między innymi morderstwo ukazana jest w tak dowcipny sposób, że nie można się podczas czytania nie uśmiechać.

Nie jest to lektura, którą można zakwalifikować do ambitnych, ale na długie jesienne wieczory, gdy za oknem szaro, buro i ponuro, to warto po nią sięgnąć. Z czystym sumieniem mogę przyznać, że jest to książka lekka, łatwa i przyjemna, taką po którą się sięga dla całkowitego odprężenia.

Zresztą wystarczy spojrzeć na kolorową, w humorystycznym stylu przygotowaną okładkę a człowiek już się domyśla, że przy tej książce nie powinien się nudzić.

Muszę przyznać, że jak dla mnie zgubna była treść podzielona na krótkie rozdziały, która powodowała, że kiedy kończyłam czytać jakiś rozdział, to szybko zaglądałam ile stron ma kolejny i takie…” jeszcze jeden rozdział i idę spać” kończyło się czasem grubo po północy.

Serdecznie polecam przeczytanie tej powieści, ponieważ spowoduje ona, że na jakiś czas człowiek zapomni o problemach dnia codziennego i śledząc (wprawdzie dość irytujące momentami) życie tej młodej kobiety, jest w stanie całkowicie się odprężyć.

Mam nadzieję, że będę miała okazję kiedyś przeczytać pozostałe książki z tej serii.

SCENARIUSZ Z ŻYCIA – Anna M. Brengos

Anna M. Brengos jest w wieku 50+. Mieszka i pracuje w Warszawie. Po trzydziestu dwóch latach pracy w oświacie postanowiła zmienić coś w swoim życiu i zająć się tym, co przyniesie jej więcej satysfakcji. Założyła z przyjaciółmi fundację Ocean Marzeń, pracuje w Obywatelskiej Fundacji Pomocy Dzieciom, organizuje akcje społeczne, festiwale i zbiórki na rzecz potrzebujących. Chociaż jej twórczość temu przeczy, podkreśla, że nie jest feministką.

Anna M. Brengos  Scenariusz z życia

Wydawnictwo Nasza Księgarnia rok 2014

Seria Babie Lato

stron 277

Scenariusz z życia to pełna humoru i życiowej satyry współczesna powieść obyczajowa.

Marta jest w wieku 50+, ma w miarę ułożone życie u boku męża – wynalazcy. Jest matką dorosłej córki i babcią pewnego przedszkolaka. Pracuje jako pedagog szkolny i tak właściwie chyba nie ma na co narzekać, oprócz tego że prawie wszystko jest na jej głowie. Pewnego dnia zupełnie nieoczekiwanie widzi swojego męża w objęciach dużo młodszej od niego kobiety (prawie równolatki ich córki) i z pewnością nie są oni jedynie zwykłymi znajomymi. Boguś, czyli mąż Marty ani nie czuje się winny ani też nie ma zamiaru wyprowadzić się z ciepłego gniazdka małżeńskiego, ale jego żona postanawia mu w tym pomóc i pakując rzeczy dosłownie wyrzuca go za drzwi. Po odejściu męża życie kobiety zmienia się diametralnie. Zainspirowana ostatnią w domu rozmową z (prawie byłym) mężem Marta pisze scenariusz, który…

No cóż, nie zdradzę, co się wydarzy, ani tego czy główna bohaterka poradzi sobie ze zmianą swojego życia. Warto przekonać się o tym samemu, co jest jednoznaczne z tym, że trzeba książkę przeczytać.

Jak wiadomo kwalifikuję książki do różnych kategorii i muszę z czystym sumieniem przyznać, że tę książkę „układam” na półce „książka od której nie można się oderwać”. Tak właściwie to powinnam być zła na autorkę, bo z powodu jej książki dwa razy przejechałam swój przystanek w drodze do pracy (czytając oczywiście w autobusie), raz prawie rozgotowałam zrazy, i dwa razy zaspałam do pracy. O czym to świadczy? Chyba nie muszę dodawać.

Jest to lektura tak pełna humoru i ironii dotyczącej życia, że trudno się nie uśmiechnąć prawie na każdej stronie. Zabawne dialogi pełne wyjątkowego sarkazmu (ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu, jeżeli sarkazm można rozumieć pozytywnie), czyta się nie tyle z nutą rozbawienia, co z całą symfonią śmiechu.

Trudny i poważny temat, który inna osoba „ubrałaby” w dramat, autorka przedstawiła w świetle carpe diem. Fabuła wciąga od pierwszej strony i nie pozwala na oderwanie się od treści. Książkę czyta się tak szybko, że ani się obejrzysz a jesteś już po połowie, a na końcu pytasz: „co już koniec?” i masz ochotę zawołać: „chcę jeszcze!!!!”.

To moje pierwsze spotkanie z powieścią autorki, jest to debiut pisarki, a skoro to debiut, to ja poproszę o więcej. Ta lektura to terapia śmiechem, to tak optymistyczne spojrzenie na świat i życie, które nie zawsze jest lekkie, łatwe i przyjemne, że po przeczytaniu tej książki każdy problem wydaje się wyjątkowo błahy. Długie, jesienno-zimowe wieczory, pozbawione słońca a doprawione szarością i deszczem, koniecznie trzeba rozświetlić sobie dobrą lekturą i tę książkę mogę polecić, jako to jesienne słońce.

Książka napisana jest w pierwszej osobie, narratorem jest główna bohaterka przedstawia fakty tak, jakby kobieta siedziała z czytelniczką przy dobrej butelce wina i opowiada o tym, co ją spotkało. Opowiada z takim entuzjazmem i humorem, że czyta się dosłownie jednym tchem.

Polecam tę lekturę nie tylko paniom, może powinni ją również przeczytać panowie, warto przekonać się, że my kobiety wcale nie jesteśmy taka słaba płeć, a często jesteśmy silniejsze od nich.

Polecam też rozpocząć czytanie tej powieści w pierwszy dzień weekendu, żeby można ją było szybko skończyć, bo od niej naprawdę trudno jest się oderwać.

„Scenariusz z życia” zaczynał życie jako… scenariusz i może doczeka się ekranizacji.

 



Spotkanie autorskie z Agnieszką Walczak-Chojecką

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką w Gdańsku

W sobotę 7 listopada byłam na spotkaniu autorskim z Agnieszką Walczak-Chojecką, która odwiedziła Trójmiasto ze swoją najnowszą (a właściwie ze swoim debiutem, który został dopracowany od nowa i wydany przez inne wydawnictwo) książką „Dziewczyna z Ajutthai”

Dziewczyna z Ajutthai_wydanie pierwsze  Dziewczyna z Ajutthai_wydanie drugie

Pierwsze i drugie wydanie „Dziewczyny z Ajutthai”, która okładka Wam się bardziej podoba?

Przyznam szczerze, że nie przeczytałam jeszcze tej książki ale mam zamiar po nią sięgnąć, ponieważ spotkałam się z wieloma ciekawymi opiniami na jej temat, a na spotkaniu z autorką fragment przeczytanej przez nią powieści zaintrygował mnie do tego stopnia, że chcę na własne oczy (wyobraźni) zobaczyć dziewczynę z Ajutthai.

Agnieszka Walczak-Chojecka

Wracając jednak do samej autorki i jej pobytu w Gdańsku.  Spotkanie odbyło się w Empiku mieszczącym się w Galerii Bałtyckiej, a właściwie to obok sklepu, ponieważ od jakiegoś czasu Empik wygospodarował miejsce, które wcześniej było pustawe, i tam umieszczono „ściankę” oraz stanowisko dla gościa (w tym przypadku pisarki) i stanowisko dla widzów. Miejsca wprawdzie niewiele, ale przyznajmy szczerze, na spotkania autorskie nie zawsze przychodzą tłumy (nawet jak się ma znane nazwisko).

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką poprowadziła inna znana pisarka Magdalena Witkiewicz, która zadebiutowała w roli konferansjerki i trzeba przyznać, że był to debiut bardzo udany. Przypomniały mi się słowa mojej koleżanki, która przebywając w USA przypadkowo trafiła na spotkanie autorskie jakiegoś nieznanego w Polsce pisarza i z zadowoleniem stwierdziła, że tam bardzo często debiutanci promowani są właśnie przez znane osobistości ze świata literatury. Może i u nas to się przyjmie, wszak dla czytelnika to podwójna frajda.

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką w Gdańsku

Autorka, z którą było spotkanie, czyli Gwiazda numer Jeden zaprezentowała nam (gościom spotkania czyli czytelnikom) swoje książki, zdradziła coś niecoś ze swojego życia prywatnego, przeczytała fragmenty książek i myślę, że bardzo skutecznie zachęciła do przeczytania jej książek. Jeśli chodzi o mnie to mam już za sobą jedną z jej powieści „Gdy zakwitną poziomki”, ale nie zdążyłam jeszcze podzielić się nią w tym moim małym światku książkowym.

Obiecuję, wkrótce to nadrobię.

Miłymi akcentami były przerywniki muzyczne, które dodały temu spotkaniu wzruszającej atmosfery, skupieni na słuchaniu fragmentów książek i o książkach z przyjemnością wysłuchaliśmy kilku piosenek w wykonaniu Magdy Glejnert, osoby o tak pięknym i ciepłym głosie, że aż klienci Galerii Bałtyckiej, mijający miejsce spotkania z pisarką, zatrzymywali się na chwilę zaskoczeni. Przyznam szczerze, że kilka razy wzruszyłam się.

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką w Gdańsku

Wśród gości/czytelników, którzy postanowili posłuchać o książkach znaleźli się również ludzie pióra (o Magdalenie Witkiewicz już wspomniałam, ale ona była w innej roli). Na widowni zasiadła pisarka Małgorzata Warda, pisarz/latarnik Karol Kłos i między innymi moja skromna osoba. No, ale kto mnie zna, ten wie, że ja lubię takie spotkania, więc nie mogłam zlekceważyć obecności „w moim” Gdańsku autorki książek, którą miałam okazję poznać osobiście.

Teraz pozostaje mi tylko napisać recenzję „Gdy zakwitną poziomki” i przeczytać pozostałe książki tej autorki. Myślę, że ma w sobie potencjał pisarski i jej kariera w tej dziedzinie dopiero się rozwija, czekajmy zatem na kolejne jej książki.

Oczywiście jak to bywa na każdym spotkaniu autorskim pod koniec zadawane są pytania przez publiczność. W przypadku tego spotkania pytań czytelników zabrakło, osoba prowadzącą to spotkanie poruszyła chyba wszystkie tematy, które zaciekawiłyby potencjalnego czytelnika. Ale, autografy i zdjęcia były – a jakże 🙂

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką w Gdańsku

To nie ja, ale inna zadowolona czytelniczka, która otrzymuję pamiątkę spotkania z autorką

Spotkanie z Agnieszką Walczak-Chojecką w Gdańsku

Pisarz/latarnik/fotograf Karol Kłos i Agnieszka Walczak-Chojecka

Dziękuję Karolowi Kłosowi za niezawodną obecność z aparatem, dzięki niemu mogłam umieścić zdjęcia, które on sam wykonał i podzielił się z nami.



ŚNIEG PRZYKRYJE ŚNIEG – Levi Henriksen

Levi Henriksen urodził się w 1964 roku. Jest norweskim pisarzem, autorem opowiadań oraz dziennikarzem i muzykiem. Swój debiut wydał w roku 2002, był to zbiór opowiadań „Feber”. Dwa lata później wydał powieść „Śnieg przykryje śnieg”, za którą otrzymał wiele świetnych recenzji a także Nagrodę Norweskich Księgarzy. Prawa autorskie tej powieści wykupił szwedzki aktor i reżyser Alexander Moberg, aby na podstawie książki nakręcić film.

  Śnieg przykryje śnieg

Wydawnictwo SMAK SŁOWA rok 2015

stron 287

Śnieg przykryje śnieg to powieść psychologiczna, którą momentami można określić mianem lekkiego thrillera.

Trzydziestosiedmioletni Dan wychodzi z więzienia po dwóch latach odsiadki za przemyt narkotyków. Wraca do swojej rodzinnej miejscowości, aby pochować młodszego brata, który popełnił samobójstwo. Śmierć Jakoba i pustka, w której Dan nie potrafi się odnaleźć są dla niego momentami gorsze niż więzienie. Niespodziewanie spotyka młodą kobietę z maleńkim dzieckiem, która przyjaźniła się z jego bratem. Nie mogąc się odnaleźć w nowej rzeczywistości, Dan postanawia sprzedać gospodarstwo i uciec jak najdalej od miejsca, z którym wiążą go wspomnienia. W dniu pogrzebu Jakoba, ktoś napada na jednego z mieszkańców miejscowości rabując bardzo cenne przedmioty, a ofiara napadu – starszy człowiek walczy o życie. Podejrzenie pada na Dana, ponieważ widziano jego wóz w okolicy domu ofiary. Czy Dan miał coś wspólnego z tym napadem? Czyim dzieckiem jest syn Mony? Czy to, co przyciąga Dana do tej kobiety jest uczuciem wartym zaangażowania, czy tylko chęcią zaspokojenia męskich potrzeb? Czy Jakob popełnił samobójstwo, czy ktoś mu w tym pomógł? Te i wiele innych pytań nasuwa się podczas czytania, ale odpowiedź na nie pozna tylko ten, kto dotrwa do końca książki.

Nie przepadam za literaturą skandynawską, i biorąc do ręki tę powieść nie byłam pewna czy uda mi się ją przeczytać w całości. Dość monotonny i powiem szczerze nudnawy początek trochę mnie zniechęcił. Nie mam jednak w zwyczaju odkładać książki po przeczytaniu zaledwie kilku stron, dlatego brnęłam dalej i… teraz jestem zadowolona, że dotarłam do końca. Fabuła jest spokojna, przynajmniej na początku, leniwie ciągnące się godziny w życiu głównego bohatera nie powodują szybszego bicia serca, czy niecierpliwego dążenia do końca. Początek tej lektury może niejednego czytelnika zniechęcić, znudzić, ale… kiedy przejdzie się przez tę magiczną połowę, to wszystko zaczyna podążać zupełnie innym tempem. Momentami nie mogłam oderwać się od treści, zwłaszcza kiedy wątki zaczęły być wyjątkowo intrygujące.

Autor bardzo dużo poświęcił na opisy miejsc i krajobrazów, zrobił to tak malowniczo, że chwilami czułam chłód mroźnej zimy, do której przeniosła mnie fabuła. Bardzo ciekawie przedstawiona również została osobowość głównego bohatera, i jego uczucia, w którym dominowały żal, nostalgia, tęsknota za przeszłością i ogromna potrzeba bliskości drugiego człowieka.

Myślę, że sama okładka jest tak malownicza, że biorąc do ręki książkę, aż chce się na chwilę przenieść do tej śnieżnej okolicy, a wiadomo, że śnieg wielu ludziom kojarzy się z czymś przyjemnym, bo związanym ze świętami.

To powieść pełna zadumy. Psychologiczny wątek poruszony przez autora zmusza czytelnika do zastanowienia się nad własnym życiem, własnymi tęsknotami, marzeniami i stosunkiem do drugiego człowieka.

Nie jest to lektura, którą zaliczyłabym do lekkich. Historia opisana w niej wywołała we mnie sporo emocji, zmusiła do refleksji, wzruszyła. I chociaż jest to powieść psychologiczna, to można w niej spotkać również ciekawe wątki takie jak: wątek kryminalny, dramatyczny i miłosny. Nie ma w niej klasycznego romansu, ale ten, który jest przedstawiony, to bardzo zmysłowe dążenie dwojga ludzi do zbliżenia się nie tylko cielesnego.

Polecam tę lekturę zwłaszcza czytelnikom, którzy cenią sobie literaturę skandynawską, oraz czytelnikom, którzy dobrze odbierają powieści psychologiczne z lekkim zabarwieniem thrillera.

Dziękuję wydawnictwu SMAK SŁOWA za możliwość przeczytania tej książki, którą otrzymałam w pakiecie książek dzięki hojności sponsorów na spotkaniu w Sopocie: „A może nad morze z książką 3


logo Smak Słowa

Napisz do mnie
listopad 2015
P W Ś C P S N
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  
Książki które przeczytałam
Recenzje moich książek
  • Leśniczówka
  • Pamiątka z Paryża
  • Jutra nie będzie
  • Lawenda
  • Płacz wilka
  • Carpe Diem
  • Listy do Duszki
  • Muzyka dla Ilse
  • Dziewczyny z Ogrodu Rozkoszy
  • Kołysanka dla Łani
  • Złoty konik dla Palmiry
  • Dziewczynka z ciasteczkami
  • Obiecuje Ci szczęście
  • Kamienica pełna marzeń
Znajdziesz mnie również na
lubimyczytać.pl granice.pl booklikes.com nakanapie.pl sztukater.pl instagram.com/formelita_ewfor/ facebook.com/KsiazkiIdy/