Siedlce
FESTIWAL LITERATURY KOBIET PIÓRO I PAZUR 2015
W dniach 16-18 października byłam w Siedlcach na Festiwalu Literatury Kobiet Pióra i Pazura. To była już czwarta edycja tego wspaniałego przedsięwzięcia, którego organizatorką była siedlecka pisarka Mariola Zaczyńska.
Dla wielu z nas ten Festiwal rozpoczął się już w piątek 16.10. spotkaniem , które miało miejsce w Miejskim Ośrodku Kultury w Siedlcach – „I zrobiło się kryminalnie”. Dwie gwiazdy literatury kryminalnej Katarzyna Bonda i Ryszard Ćwirlej opowiadali o powstawaniu ich książek. Spotkanie prowadziła Mariola Zaczyńska. Było jak zwykle ciekawie a nawet zabawnie.
Katarzyna Bonda, Ryszard Ćwirlej, Mariola Zaczyńska
Drugi dzień rozpoczęliśmy panelem popularnych blogerów literackich: „Rok w blogosferze, czyli co czytać, co słychać…” Udział w dyskusji wzięli przedstawiciele popularnych blogów literackich takich jak Zwierz popkulturalny, Zacofany w lekturze, Książkowo, Moja pasieka i Notatki Coulturalne. Mówili między innymi o trendach w literaturze, okładkach książek, które zaczynają być trochę mało oryginalne i o wielu innych ciekawych spostrzeżeniach dotyczących zarówno blogów jak i coraz popularniejszych vlogów. Czy pliki filmowe publikowane przez autora mają szanse wyparcia popularnych dotąd blogów? No cóż, przekonamy się pewnie już w najbliższych latach.
Przedstawiciele blogów: Książkowo, Zacofany w lekturze, Zwierz popkulturalny, Moja pasieka, Notatki Coulturalne.
Po panelu blogerów odbył się kolejny panel dyskusyjny, w którym udział wzięły znane pisarki Lucyna Olejniczak, Ałbena Grabowska i Katarzyna Puzyńska poprowadzony przez pisarkę Agnieszkę Gil. Autorki mówiły o swoich książkach i nie tylko, poruszono bowiem wiele ciekawych tematów dotyczących trendów literackich sagi i kryminału.
Lucyna Olejniczak, Ałbena Grabowska, Katarzyna Puzyńska i Agnieszka Gil.
W następnej kolejności odbyło się kolejne spotkanie, które poprowadziła Magdalena Zimniak. Uczestniczyli w nim Zbigniew Zborowski i Mateusz Lamberg. Temat spotkania to: „Panowie piszą dla pań. Panowie piszą dla panów”. Książka jednego z autorów została zgłoszona na FLK, niestety z przyczyn formalnych musiała zostać odrzucona. Stało się to początkiem dyskusji, czy nie należałoby zmienić zasad regulaminu nadsyłania książek, bo tak właściwie cóż to jest ta literatura kobieca? Festiwal jednak ma nazwę Literatury Kobiet, więc panowie… niestety.
Magdalena Zimniak, Zbigniew Zborowski, Mateusz Lamberg
Kolejnym punktem Festiwalu był „Apetyt na literaturę, czyli lunch z literatami”, podczas którego dwie pisarki Manula Kalicka i Renata Kosin uraczyły nas garścią literackich przepisów, przygotowały potrawy jakie znalazły się w ich książkach. Przepisy kulinarne są częścią wielu powieści, o czym przekonaliśmy się słuchając fragmentów książek czytanych przez autorki (z kulinariami w tle fabuły).
Gotujące pisarki Renata Kosin i Manula Kalicka
Po degustacji smacznych potraw zostały nam zaprezentowane autorki nominowane do nagród Pióra i Pazura.
Jury Festiwalu – od lewej: Anna Dziewitt-Meller (Dzień dobry TVN),Katarzyna Czajka (blog Zwierzpopkulturalny i Polityka), przewodnicząca Bernadetta Darska – krytyczka literacka, Dorota Koman (Polskie Radio) i Anna Luboń (magazyn Gala).
Nominowane pisarki – od lewej: Magdalena Zimny-Luis, Ałbena Grabowska, Izabela Żukowska, Sabina Waszut, Anna Fryczkowska, Danuta Noszczyńska, Joanna Chmielewska.
Przed Wielką Galą, która miała miejsce w Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach, odbył się Literacki ping pong – „Między miłością a zbrodnią”, w którym odpowiadali na pytania Anny Fryczkowskiej i dyskusję na temat przewagi kryminału nad romansem prowadzili: Katarzyna Bonda, Joanna Jodełka, Hanna Cygler Marcin Wroński, Ryszard Ćwirlej i Robert Ostaszewski. Wiadomo, że literatura kobieca ma wiele tzw. „wartości dodanych”, czyli tematów obyczajowych, które często są pomijane, chociaż dotyczą problemów życia codziennego. W literaturze kobiecej mamy wiele powieści z wartością dodaną, jaką są tematy niezwykle ważne, dawniej nie spotykane w romansach.
Ryszard Ćwirlej, Katarzyna Bonda, Joanna Jodełka, Hanna Cygler, Robert Ostaszewski i Marcin Wroński
Zakończeniem Festiwalu była oczywiście Wielka Gala wręczenia nagród, którą poprowadziła Mariola Zaczyńska wraz z zaproszonymi gośćmi – Marią Czubaszek i Krzysztofem Kryszczukiem.
W jury pod przewodnictwem Bernadetty Darskiej zasiadły: Katarzyna Czajka (blog Zwierzpopkulturalny i Polityka), Anna Dziewitt-Meller (Dzień dobry TVN), Anna Luboń (magazyn Gala), Dorota Koman (Polskie Radio)
NAGRODY ZDOBYŁY:
W kategorii „Pióra” nagroda główna została przyznana Sabinie Waszut za powieść „Rozdroża”.
Sabina Waszut odbiera czek od pani w-ce Prezydent Siedlec
W kategorii „Pazura” nagroda główna została przyznana Magdalenie Zimny-Louis za książkę „Kilka przypadków szczęśliwych”
Nagrodę odbiera Magdalena Zimny-Luis
Nagrodę czytelniczek w kategorii „Pióro” otrzymała Ałbena Grabowska za powieść „Stulecie Winnych, ci którzy przeżyli”
Nagrodę czytelniczek w kategorii „Pazura” otrzymała Danuta Noszczyńska za książkę „Harpia”
Nagrodę blogerek polonijnych otrzymała Katarzyna Zyskowska-Ignaciak za książkę „Ty jesteś moje imię”
Nagrodę polskich blogerów „Złota Zakładka” otrzymała Grażyna Jeromin-Gałuszka za powieść „Długie lato w Magnolii”.
Cieszę się, że miałam możliwość uczestniczenia w tym wielkim wydarzeniu i mam nadzieję, że za rok znów uda mi się pojechać do Siedlec. Oprócz wielu wspaniałych pisarek i pisarzy poznałam tam osoby piszące o książkach – osoby, na których blogi często zaglądam, jednak to co innego czytać o tym co ktoś pisze, a co innego móc porozmawiać osobiście.
Wszystkim nominowanym pisarkom i tym, które zostały nagrodzone serdecznie gratuluję. Teraz znów mam dylemat – KIEDY JA PRZECZYTAM TE WSZYSTKIE KSIĄŻKI? – A wiadomo, że będę chciała.
Bardzo dziękuję Agnieszce Król (Tygodnik Siedlecki) oraz Dorocie Zamojskiej (najwierniejszej fance polskich pisarek) za możliwość wykorzystania ich zdjęć. Mój aparat jak zwykle w tak ważnych momentach „zastrajkował” i rozmazał wszystkie najciekawsze fotki.
A na koniec pamiątkowe zdjęcie 🙂
Ale się działo…
KOBIETA Z IMPETEM – Mariola Zaczyńska
O Marioli Zaczyńskiej pisałam już na swoim blogu kiedy dzieliłam się opinią po przeczytaniu jej książek „Gonić króliczka” i „Jak to robią twardzielki”, przeczytałam jeszcze „”Szkodliwy pakiet cnót”, ale o tej książce napisze innym razem. Teraz zapraszam do przeczytania opinii tych, które już umieściłam na blogu.
Sama autorka na swojej stronie internetowej www.zaczynska.pl pisze o sobie tak:
Jestem dziennikarką „Tygodnika Siedleckiego”. Pracowałam także w Radiu dla Ciebie i w Telewizyjnym Kurierze Mazowieckim. Ukończyłam studium scenariuszowe w łódzkiej filmówce, ale, mimo dyplomu, nie zdecydowałam się na pracę w zawodzie scenarzysty. Za bardzo musiałabym zmienić swoje życie. Ten zawód wymaga obecności w „wielkim mieście”. A ja wybrałam opcję wiejskiej sielanki na moim Smoczym Polu, w otoczeniu zwierzaków, książek i przyjaciół. Przyznaję bez bicia: mam ekoterrorystyczne zapędy wobec brudasów i ewidentnych dupków zaśmiecających środowisko.
Wydawnictwo Prószyński i S-ka rok 2014
stron 483
Kobieta z impetem to kryminał z nutką humoru.
Mikołaj jest znanym fotografem; po spotkaniu ze swoim przyjacielem pracującym w policji dowiaduje się, że ten jest na tropie szajki zajmującej się przemytem groźnych, często śmiercionośnych zwierząt. Kiedy policjant zostaje znaleziony martwy, Mikołaj postanawia dalej drążyć temat w obawie, że mogą być w to wplątane dzieci jego przyjaciółki Ireny.
Na koleżeńskim grillu u Ireny spotykają się wszyscy jej przyjaciele. Niestety sielankę przyjemnego wieczoru zakłóca śmierć młodego mężczyzny, który nie dość, że nie został zaproszony na owego grilla to jeszcze nikt z obecnych go nie zna. Śledztwo zostaje przekazane na ręce młodej policjantki, która została zatrudniona na miejsce zmarłego przyjaciela Mikołaja.
Czy obie sprawy mają ze sobą coś wspólnego, i czy dzieci Ireny są w którąś z nich zamieszane tego nie zdradzę, ale kto jest ciekawy sam się tego dowie zaglądając do książki.
Autorka po raz kolejny udowodniła, że potrafi przyciągnąć czytelnika interesującą fabuła, dostarczając przy tym sporą dawkę humoru. Ciekawie i bardzo indywidualnie przedstawione osobowości, są dowodem na to, że w każdym człowieku widzi ona inny potencjał. Jej bohaterki/bohaterowie to osoby tak różne, że do każdej z nich czytelnik ma inne podejście. Jeśli chodzi o mnie to nie potrafiłam poczuć antypatii nawet do tych osób, które w powieści zostały przedstawione z negatywnej strony. Tak właściwie to chyba każda osoba to zlepek dobrych i złych cech, więc nie można takich ludzi szufladkować do tych pozytywnych i negatywnych.
W tej powieści autorka od początku wytyczyła dwa wątki; jeden dotyczący morderstwa a drugi przemytu i handlu zwierząt, pisząc dokładniej – groźnych pająków, skorpionów czy węży. Te kryminalne wątki przeplatane są życiem trochę niezwykłych ludzi, ale… to życie nie jest tak prozaiczne i monotonne jak życie wielu przeciętnych osób, to życie jest pełne zaskakujących niespodzianek.
Lektura jest nieprzeciętna ze względu na poruszane w niej problemy takie jak homoseksualizm, alkoholizm, czy brak odpowiedzialności rodzicielskiej. Ukazuje jakże cenną, szczególnie w dzisiejszych czasach, prawdziwą bezinteresowną przyjaźń dorosłych ludzi. No tak, prawdziwa przyjaźń zawsze jest bezinteresowna. Czasami tylko wkrada się w nią brak asertywności, co powoduje, że jeden czerpie zyski z tej przyjaźni a drugi kłopoty.
Wszechstronność pisarki jest wielka, potrafi czytelnika wzruszyć i rozbawić, potrafi rozczulić i podnieść adrenalinę, czyli dla każdego coś miłego.
Myślę, że mogę z czystym sumieniem polecić tę książkę zarówno kochającym kryminały, jak i tym lubiącym dobry humor, a także osobom czytującym powieści obyczajowe i takie z nutą tajemnicy. Jak już zacznie się ją czytać, to trudno oderwać się od jej stron – to mogę zagwarantować.
Polecam również inne książki tej pisarki, do tej pory nie zawiodłam się na jej powieściach i jestem pewna, że przeczytam każdą kolejną jej książkę.
O tej książce dopiero napiszę, ale polecam ją tak jak pozostałe.
