ANIOŁ DO WYNAJĘCIA – Magdalena Kordel

Magdalena Kordel urodziła się w 1978 roku w Otwocku. Jest autorką, bestsellerowych powieści „Uroczysko” i „Sezon na cuda”. Podobno pisać zaczęła, by poradzić sobie z trudną przeszłością, ale szybko okazało się, że jej książki stały się balsamem dla duszy tysięcy czytelników.
Uwielbia podróżować, czytać i gotować. Razem z mężem i dwójką dzieci mieszka w Otwocku i kiedy tylko może, ucieka w Sudety, bo marzy się jej dom gdzieś wysoko w górach. Wie, jak ważne są marzenia, dlatego pomaga spełniać je innym. 

Wydawnictwo ZNAK rok 2016

stron 381

Anioł do wynajęcia to współczesna powieść obyczajowa, którą powinno się przeczytać w okresie zbliżającym nas do świąt Bożego Narodzenia.

Michalina to osiemnastolatka, która uciekła z domu, ponieważ nie potrafiła pogodzić się z rządami swojej macochy i trudnej do zaakceptowania roli ojca w jej nowej rodzinie. Po śmierci ukochanej babci, nie może sobie znaleźć miejsca w życiu i kiedy w wyniku dość bezmyślnego zachowania staje się coś, co z pewnością zaważy na jej życiu, dziewczyna ucieka z domu. Tuła się po mieście, które coraz bardziej ogarnia zimowa przedświąteczna aura ,i kiedy już wydaje jej się, że dłużej tej tułaczki nie wytrzyma, na jej drodze stają (niby) przypadkowe osoby, które… być może są odzewem na jej prośbę skierowaną do Boga, w przypadkowym kościele:

(…) Gdybyś całkiem przypadkiem, tam u siebie na górze, miał jakiegoś bezrobotnego anioła, anioła do wynajęcia, to pamiętaj  mnie. Bardzo proszę. A, i gdybyś mógł mi pomóc w tym, żebym tak do końca nie zapomniała, czym jest miłość i radość. (…)

 W tym samym czasie, pewna dość apodyktyczna staruszka, również ma dość swojego samotnego życia. Cóż z tego, że ma piękne, duże mieszkanie, ma pieniądze, gdy nie ma nikogo bliskiego. Czy coś połączy te dwie kobiety? Co takiego musi się wydarzyć w życiu, aby człowiek otworzył oczy i zobaczył drugiego człowieka? Czy przedświąteczny czas naprawdę sprzyja uczuciom takim jak miłość, wiara w drugiego człowieka, wybaczenie?

To moje pierwsze spotkanie książkowe z dorobkiem pisarskim tej autorki. Ta powieść to moim zdaniem baśń dla dorosłych, ale czy dorośli nie mają prawa do baśni? Historia opisania w książce przecież mogła zdarzyć się naprawdę. Kto wie, może nawet nie jest fikcją literacką a odzwierciedleniem czyjegoś trudnego życia.

Autorka pozwala czytelnikowi na chwilę zapomnieć o otaczającej znieczulicy i uwierzyć w cuda, których mogłoby być na tym świecie więcej gdybyśmy się sami o nie postarali. Czasami wystarczy czyjś uśmiech, podanie komuś dłoni, niewiele znacząca pomoc, która może okazać się czymś wyjątkowym i ważnym.

Ta lektura, to z całą pewnością ciepła i pouczająca opowieść o tym, że czasami mały gest może być dla kogoś wielkim szczęściem. I nie musi być to w okresie, w którym działa na wielu magia świąt. Te trudne problemy poruszone w powieści nie są fikcją, takich problemów jest wokół nas wiele, tylko że nie zawsze je zauważamy. Pracując ze starszymi ludźmi doskonale wiem, jak wielkim problemem dla nich jest samotność. Ale ilu młodych ludzi czuje tę samotność nawet we własnych domach, w których z pozoru wszystko jest tak jak należy.

Czytając tę książkę, czułam wręcz zbliżające się święta. Autorka w cudowny, prawie magiczny sposób potrafi czytelnika wprowadzić w ten nastrój, malowniczo opisując wszystko, nawet pieczenie ciast. Wiem, że to śmieszne, ale kiedy czytałam o tych piernikach, czy kwiatach, to prawie czułam ich zapachy.

Mimo tego, że fabuła przedstawia czytelnikowi trudne i bolesne sytuacje, jest to powieść dość zabawna. Styl pisarski Magdaleny Kordel jest tak specyficzny, że czytając, na przemian śmiałam się i wzruszałam. Gdybym miała dać tej autorce jakiś przydomek, to nazwałabym ją Królową Emocji.

Bardzo wyraziste postacie, i ciekawie skonstruowane (często bardzo zabawne) dialogi są z pewnością atutami tej powieści, a w połączeniu z fabułą, tworzą prawdziwy majstersztyk.

Ta powieść ma w sobie jakąś magię, emanuje ciepłem i pozytywną energią. Może dlatego tak to odczuwam, że od zawsze wierzyłam w moc aniołów, i chociaż mój osobisty Anioł Stróż czasami bierze sobie wolne, to zawsze wierzę, że w końcu do mnie wróci.

Kiedyś, gdy działo się w moim życiu coś, co spowodowało, że zachwiała się moja wiara w ludzi, w Boga, i nawet w mojego Anioła Stróża, moja koleżanka przysłała mi pewien filmik i powiedziała całkiem poważnie: „nie odtrącaj go, on jest przy tobie, daj mu szansę”. Daleko mi do kościoła jako instytucji, ale wierzę, że gdzieś tam jest ktoś, kto kiedy upadam, podaje mi rękę i pomaga wstać. Może to jest tylko moja wewnętrzna siła, a może…

Polecam tę powieść nie tylko miłośniczkom literatury kobiecej. To lektura obowiązkowa przed każdymi świętami Bożego Narodzenia, i ja chętnie wrócę do niej nie raz. To książka, która pozwoli się wyciszyć, ale również rozbawi do łez. I z całą pewnością na długo pozostawi w nas pozytywną energię jaką nas naładuje.

P.S. Bardzo ciekawym dodatkiem są na końcu książki przepisy potraw świątecznych, i przyznam, że chyba któryś z nich w tym roku wykorzystam.