AFERA KRYMINALNA w Gdańsku

AFERA KRYMINALNA 2016 to Festiwal Kryminału, który w tym roku odbywał się w czterech miastach: Gdańsku, Gdyni, Rumii i Wejherowie. Mnie przypadło uczestniczyć w Gdańsku, z tego oczywistego względu, że mieszkam w tym mieście, chociaż… przyznam szczerze, że było tyle ciekawych spotkań, że chwilami nie byłam zdecydowana czy zostaję wierna mojemu miastu czy pojadę do innego. Z czysto czasowych względów i z powodu dużych odległości od siebie, nie mogłam uczestniczyć we wszystkich imprezach i spotkaniach, ale myślę, że te trzy dni w Gdańsku w zupełności usatysfakcjonowały moją próżność czytelniczą.

Swoją przygodę z kryminałem rozpoczęłam w piątek 20 października… działo się… Oj działo!!!

CZWARTEK

Festiwal rozpoczął się przedstawieniem wszystkich autorów i gości. W cudownym miejscu jakim jest Miejska Biblioteka Publiczna w Oliwie, Jolanta Świetlikowska i Bartosz Dąbrowski wspomagając się zdjęciami wyświetlanymi na dużym ekranie, opowiedzieli o zaproszonych gościach. Już wtedy wiedziałam, że będę starała się być na większości tych spotkań.

Jolanta Świetlikowska – wydawnictwo Oficynka

Bartosz Dąbrowski

Pierwsze spotkanie autorskie było z gdańską pisarką, której książki dumnie prezentują się na mojej półce – Anną Klejzerowicz. Spotkanie prowadził Bartosz Dąbrowski. Autorka opowiadała o swojej najnowszej powieści, którą miałam szczęście przeczytać, a która tak jak pozostałe jej książki wciągnęła mnie od samego początku. Książki Anny Klejzerowicz są na swój sposób magiczne i po przeczytaniu każdej z nich ciągle mam jakiś niedosyt wiedzy, ponieważ autorka nie tyle wciąga intrygą kryminalną, co dodatkowo zaraża czytelnika wiedzą historyczną lub nawet archaiczną i nie sposób odłożyć przeczytanej książki na bok, nie zagłębiając się dalej w wątki poruszone w powieściach.

Anna Klejzerowicz i Bartosz Dąbrowski

Po tym spotkaniu była kryminalna zagadka, przygotowana przez kolejną gdańską pisarkę kryminałów – Agnieszkę Pruską. Niestety uznałam, że moje szare komórki niezbyt nadają się do rozwiązywania zagadek kryminalnych, a poza tym ciężki dzień w pracy spowodował, że czułam się trochę zmęczona. Odpuściłam sobie uczestnictwo w tej zabawie, ale myślę, że ci którzy byli z pewnością tego nie żałowali.

PIĄTEK

Na ten dzień zaplanowane miałam trzy spotkania, niestety na pierwsze z nich się trochę spóźniłam ze względu na brak możliwości szybszego wyjścia z pracy, a ostatnie sobie odpuściłam ponieważ w trakcie mojego pobytu w bibliotece oliwskiej otrzymałam dość przykrą wiadomość i nie byłam w stanie skupić się na słuchaniu. Ale cieszę się, że mogłam uczestniczyć chociaż w tych dwóch. Piątkowych gości, bardzo profesjonalnie, zadając ciekawe pytania wypytywała Izabela Nowak, która moim zdaniem ma świetne predyspozycje na dobrą dziennikarkę.

Pierwsze piątkowe spotkanie było z Robertem Ostaszewskim, pisarzem, dziennikarzem, autorem książki „Zginę bez ciebie”. Książki wprawdzie jeszcze nie czytałam, ale MAM i będę czytać. Autor opowiadał oczywiście trochę o sobie, trochę o swoim pisaniu. Na sali padło zdanie (być może w kontekście żartobliwym), że jest on polskim Nicholasem Sparkiem. No cóż nie mogę tego ani potwierdzić ani zaprzeczyć, ponieważ nie czytałam jeszcze ani jednej książki żadnego z tych panów. Roberta Ostaszewskiego miałam możliwość poznania w trakcie jednego z Festiwali Literatury Kobiecej Pióro i Pazur w Siedlcach, dlatego zależało mi, aby na jego spotkaniu w Gdańsku również uczestniczyć i… udało się.

Robert Ostaszewski i Izabela Nowak

Kolejnymi piątkowymi gośćmi biblioteki oliwskiej byli Mariusz Czubaj i Marcin Wroński. Pierwszy z nich jest literaturoznawcą, antropologiem kulturowym oraz jak wiadomo autorem powieści kryminalnych. Wśród moich znajomych znany jest głównie dzięki serii książek o profilerze Rudolfie Heinzu. Za powieść „21:37”, pierwszą z cyklu otrzymał w roku 2008 Nagrodę Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej. Marcin Wroński jest redaktorem i autorem powieści kryminalnych retro o komisarzu Zydze Maciejewskim. Jest również pisarzem, który otrzymał w roku 2014 Nagrodę Wielkiego Kalibru oraz Nagrodę Wielkiego Kalibru Czytelników za książkę „Pogrom w przyszły wtorek”.

Panowie o ogromnym poczuciu humoru wprawili nas w iście radosny nastrój. I chociaż mówili o zbrodniach i kryminałach, to robili to z wielkim wdziękiem. Izabela Nowak, prowadząca rozmowę niestety bardzo często nie zostawała dopuszczona do głosu, ponieważ obaj pisarze tak ze sobą dyskutowali, że chwilami kojarzyli mi się z naszymi politykami w sejmie. Piszę to oczywiście również w żartobliwym tonie.

Mariusz Czubaj i Marcin Wroński

Po tym bardzo interesującym duecie odbyło się spotkanie z Januszem Majewskim, który opowiadał o swojej powieści „Czarny mercedes”. Niestety nie mogłam w nim uczestniczyć, ale z tego, co słyszałam frekwencja osób uczestniczących w tym spotkaniu była spora.

SOBOTA

W sobotę planowałam pięć spotkań, ale z przyczyn osobistych mogłam uczestniczyć tylko w czterech. Niestety nie dotarłam na spotkanie z Adamem Węgłowskim, przybyłam do biblioteki już mocno spóźniona i nie chciałam przeszkadzać wchodząc na salę, bo widziałam że skupienie uczestników było dość duże.

Po tym autorze było spotkanie z Magdą Omilanowicz. Przyznam szczerze, że nazwisko tej pisarki do tej pory było mi obce i cieszę się, że miałam okazję poznać tę autorkę, i zapoznać się z jej wielkim dziełem literackim napisanym na podstawie faktów zbrodni dokonanych przez seryjnego mordercę Leszka Pękalskiego znanego jako wampir z Bytowa. Autorka nie zdradzając drastycznych szczegółów opowiedziała o spotkaniach z tym człowiekiem, o aktach jego zbrodni i muszę przyznać, że bardzo skutecznie zachęciła mnie do przeczytania jej wznowionego po wielu latach dzieła „Bestia”. Nie wiem jednak kiedy tę książkę przeczytam, ponieważ mimo zaciekawienia boję się tej drastycznej konfrontacji z życiem takiego człowieka jak Pękalski. Po tym spotkaniu poczułam strach. Wiadomo, że ci wszyscy seryjni mordercy to psychopaci, czy wiemy kiedy taki ktoś pojawi się na naszej drodze? Pękalski teraz przebywa w zakładzie karnym, moim zdaniem  i zdaniem autorki książki nie odbywa on kary, on jest prawie jak na wczasach. I tylko to, że przebywa w zakładzie zamkniętym jest naszą gwarancją na pewnego rodzaju spokój, ale co będzie jak on wyjdzie? Po dokonaniu kilkudziesięciu brutalnych morderstw nie został skazany na dożywocie tylko 25 lat, czy to jest sprawiedliwe? Czy nie powinien on przebywać w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym, w którym w jakiś sposób wyleczono by jego popęd seksualny, który aby zaspokoić musiał kończyć się sadystycznym mordem?  Mam nadzieję, że kolejne służby o których wspomniała autorka, czyli nasze gdańskie Archiwum X zajmą się tym i jego podobnym problemem. Spotkanie z tą pisarką prowadziła Izabela Nowak, którą wspomniałam wcześniej. Jej profesjonalizm i przygotowanie do rozmowy jest tak wyczerpujące, że po spotkaniu czytelnicy niewiele mają pytań ze swojej strony, bo tak właściwie wszystko już zostało powiedziane.

Magda Omilanowicz i Izabela Nowak

Następnie rozmówczynią Bartosza Dąbrowskiego była pisarka, na której spotkanie czekałam z radością, ponieważ uwielbiam Joannę Jodełkę zarówno jako osobę, jak i autorkę książek. Jej powieści to psychologiczno-kryminalne historie, których nie można czytać dla czystej rozrywki, ponieważ zawierają mocne psychologiczne wątki. Pisarka ta jest również zdobywczynią Nagrody Wielkiego Kalibru za swoją debiutancką powieść „Polichromia* Zbrodnia o wielu barwach”. Jest to osoba niezwykle pogodna i zawsze spotykając takiego autora/autorkę zastanawia mnie dlaczego osoby postrzegane przez innych tak spokojnie i pozytywnie, poruszają w swoich książkach tak trudne tematy. Pamiętam jak czytałam jedną z jej powieści – „Kamyk”, książka wzruszyła mnie do tego stopnia, że długo nie mogłam się zabrać za napisanie recenzji. Tym razem autorka zapoznała nas ze swoją najnowszą książką „Wariatka”, w której porusza jak zwykle trudny temat, bo istotę choroby afektywnej dwubiegunowej.

Joanna Jodełka i Bartosz Dąbrowski

 Kolejną osobą, z którą rozmawiała Izabela Nowak był bardzo młody pisarz, którego nazwisko również nie było mi wcześniej znane – Wojciech Chmielarz. Autor opowiadał o kulisach powstawania jego najnowszej książki „Osiedle marzeń”. Jest on pisarzem, który również zdobył Nagrodę Wielkiego Kalibru w roku 2015. Redaktor naczelny serwisu internetowego niwserwis.pl, zajmującego się tematyką przestępczości zorganizowanej, terroryzmu i bezpieczeństwa międzynarodowego jest uznawany za jednego z najbardziej obiecujących pisarzy kryminalnych młodszego pokolenia. Wśród czytelników jest znany głównie dzięki serii powieści, których głównym bohaterem jest warszawski policjant, komisarz Jakub Mortka. Są to kryminały procedur policyjnych z elementami miejskimi i obyczajowymi.

Wojciech Chmielarz i Izabela Nowak

Na zakończenie tego dnia była dla mnie wisienka na torcie. Ostatnie spotkanie bowiem poprowadzone przez Bartosza Dąbrowskiego, było… z… uznawaną za wielu czytelników polską Camillą Lackberg czyli Katarzyną Puzyńską. Jej cykl książek o fikcyjnej wsi Lipowo zyskał sobie całkiem spore grono czytelników. Muszę przyznać, że chociaż miałam okazję spotkać już tę autorkę na Festiwalu Literatury Kobiet Pióro i Pazur to nie miałam okazji do takiego wysłuchania jej bezpośrednio. Bardzo pogodna i pozytywna osoba, która potrafi mówić dużo i ciekawie, z pewnością skutecznie potrafi zachęcić do czytania swoich powieści.

Katarzyna Puzyńska i Bartosz Dąbrowski

Podczas wszystkich dni Afery można było zakupić książki autorów zaproszonych na ten Festiwal Kryminału. Jeśli chodzi o mnie, to wiadomo… wróciłam z nowymi nabytkami, chociaż większość powieści już miałam, to nie obeszło się bez zakupu nowych.

Na sali można było zobaczyć innych autorów/czytelników; tutaj Robert Ostaszewski, Marcin Wroński i Hanna Cygler

Cieszę się, że Oliwski Klub Kryminału i Wydawnictwo Oficynka wpadli na pomysł organizacji tego festiwalu. Jak było widać na cały czas pełnej sali, takie imprezy cieszą się sporym zainteresowaniem nie tylko czytelników ale również i autorów. Dumna jestem z tego, że mamy takich wspaniałych pisarzy i dziwię się osobom, które twierdzą, że nie czytują polskich autorów. Zamiast łamać sobie język na skandynawskich czy innych nazwach czy nazwiskach wolę czytać nasze rodzime, chociaż taki Żądło, czy Przygodny dla obcokrajowców też brzmi trudno. O tym, że mamy świetnych autorów kryminałów, świadczą zdobywane przez nich nagrody, a także podpisywane umowy na wydanie polskich powieści za granicą. Nie przeczę, że czytam „obce” kryminały, uwielbiam Harrego Hola stworzonego przez Jo Nesbo, czy detektywa Murdocha Maureen Jennings, ale co swój to swój.

Takim widokiem witała uczestników biblioteka, widziałam jak przechodzący tamtędy ludzie przystawali i… chyba myśleli, że popełniono w tym miejscu zbrodnię.

Trzy dni spędzone wśród tak fantastycznych kryminalistów to z pewnością czas wykorzystany bardzo efektywnie. Poznałam wielu ciekawych ludzi, spędziłam miło czas i dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy o książkach i ich autorach. Teraz mogę spokojnie zabrać się za czytanie kolejnych kryminałów, zwłaszcza tych autorów, których do tej pory znałam tylko z opowiadań znajomych czy z mediów.

Skazana na dożywocie czytania książek 🙂

Niestety jakość moich zdjęć jest dość kiepska, robiłam telefonem, który uwielbia zdjęcia ale tylko na dworze i to przy ładnej pogodzie, ale… jakaś pamiątka po tych cudownych dniach została.

Kto nie był niech żałuje i rezerwuje sobie czas na przyszły rok, bo znów będzie się działo.