Spotkanie z Zbigniewiem Niedźwieckim Ravicz

W miesiącu lipcu, podczas mojego pobytu w sanatorium, w Polanicy Zdroju, spotkałam pisarza, o którym do tej pory nie słyszałam.

Zbigniew Niedźwiecki Ravicz na wczasowym deptaku prezentował swoje książki. Zainteresował mnie ten niespotkany dotąd sposób promowania swoich dzieł. Na drewnianych sztalugach ułożone były jego książki i spacerujący mogli w bardzo dostępny sposób nie tylko nabyć książkę, ale porozmawiać o niej z samym autorem. Pan Zbigniew chętnie i zawsze z uśmiechem na twarzy, odpowiadał na setki pytań, co często kończyło się sprzedaną oczywiście z autografem książką.

Kupiłam jedną z jego książek pt. „Grzech przemilczenia”, ponieważ zaciekawiła mnie treść, a poza tym chętnie popieram polskich pisarzy i cieszę się, że coraz więcej Polaków pisze i czyta.

Książka wciąga od samego początku, chociaż tematyka jest dość brutalna.

Poznajemy w niej dość sympatycznego chłopca – Miłosza i jego dzieciństwo spędzone w rodzinie, z rygorystycznym, patologicznym ojczymem, oraz kolejne dzieje chłopca, które prędzej czy później musiały zaprowadzić go do zakładu poprawczego.

Brutalność życia w zakładzie poprawczym szokuje, a jednocześnie tekst wciąga z każdą kolejną stroną. Jednak przerażająca treść w połączeniu z dość humorystycznie ułożonymi zdaniami jest bardzo kontrastowa. I tak w tej mrocznej treści, czytając tekst, uśmiechałam się czasami.

Z. N. Ravicz jako pisarz istniejący już na rynku księgarskim od kilku lat podzielił się ze mną  cennymi radami, które z pewnością wykorzystam w mojej pracy literackiej.

JA – debiutująca pisarka czułam się w jego obecności tak ważna, jakbym co najmniej była już znaną osobistością książkowego świata.

Polecam książkę zarówno osobom w moim wieku, jak i młodzieży. W tej liczącej 307 stron powieści, znaleźć można wątek miłosny, wątek kryminalny, ale przede wszystkim psychologiczny.